Maandag keerde het eskader weer terug naar zee en dat is toch weer even wennen voor onze bloggende adelborst Myrthe Bergsma. Niet het werk, maar de golven van de Oostzee.
Zr.Ms. Amsterdam wordt opgetild uit het water. En dat is best even wennen na een weekend in een haven. Archieffoto. (Foto: Jaime Karremann/ Marineschepen.nl)
Weer naar zee, maandag 8 oktober 2014
"Goeiemorgen bemanning van Zr.Ms. Amsterdam. Het is maandag 6 oktober 06:00 uur. Het is overal, overal, overal." Oftewel, tijd om op te staan! Het weekend was nu dan echt ten einde gekomen en de werkweek kon weer beginnen. De toch enigszins versufte hoofdjes van mijn collega's staken uit de bedden. Allemaal nog even gauw douchen en dan kon de laatste direct even de cabine schoonmaken, want in de middag stonden er weer inspecties op het programma.
Na het ontbijt meldde ik me samen met Adelborst de Hondt bij de bottelarij waar we een dagje zouden mee lopen. De bottelarij is verantwoordelijk voor de voedsel,- en drankvoorraden aan boord alsmede het bevoorraden in buitenlandse havens. Een afdeling waar ik later als officier van Logistiek uiteraard mee te maken zal krijgen.
Terwijl ik samen met mijn collega uitleg kreeg en werd rondgeleid, maakte de rest van de bemanning zich gereed voor het vertrek uit de haven. De motoren begonnen te draaien en er kwam weer beweging in het schip. Niet alleen de hutten moesten brandschoon zijn, ook de afdelingen zelf moesten glanzen als nooit te voren dus er werd druk gepoetst.
De matroos van de bottelarij nam ons mee naar de vriescellen. We moesten op verzoek van de kombuis vlees buiten de vriescel leggen zodat dit alvast kon ontdooien. Toen we zelf ook weer een beetje ontdooid waren, konden we de opslagruimtes gaan schoonmaken. Ja, ook daar kwam de commandant de boel inspecteren. De dameshut hoefde dit keer gelukkig geen herinspectie te ondergaan.
Dat we weer aan het varen waren was goed voelbaar: Ik betrapte mezelf er op dat ik toch wel erg begon te gapen en me een beetje weeïg voelde. De bottelarij bevindt zich voor in het schip en in dat gedeelte schommelt het veel meer dan achterin. Ik heb de bottelier vriendelijk bedankt en ben maar even gaan liggen. Met de tijd dat ik me beter voelde was het tijd om aan het avondeten te gaan.
We zaten midden op zee en de werkzaamheden waren in volle gang. De eerste werkdag is voorbij gevlogen. Kopenhagen leek alweer een eeuwigheid geleden.
