Voor veel mensen is Texel een fraai Waddeneiland waar je heen gaat voor je rust, voor het strand of juist om tot diep in de nacht te stappen. Maar voor marinemannen en -vrouwen heeft Texel een extra lading. De ervaring van een loodzware rubberboot op je nek, het mulle zand, schreeuwende mariniers, kaart en kompas oefeningen zijn voor velen onuitwisbaar. Promotie 2013 maakt op dit moment op die wijze kennis met Texel en met zichzelf. Marineschepen.nl nam een kijkje bij de aanstaande marineofficieren in de derde week van hun opleiding.
De bekende voorligsteun. (Foto: JM Karremann/ Marineschepen.nl)
"Ja voorligsteun!" De 8 aspirant-adelborsten laten zich direct vallen op het beton van de Joost Dourleinkazerne op Texel. Ze hadden de sergeant van de mariniers niet gezien, maar hij hield hen in de gaten. Terwijl twee man de LCRM (rubberboot) aan het oppompen waren, stond één van hun baksmaten toe te kijken en beging een klassieke fout. "Hoe kun je nu je handen in je zakken doen?!" briest de sergeant. Geen antwoord. Dat hoeft ook niet. Zweetdruppels druppen van acht rood aangelopen hoofden, hun armen trillen van inspanning na een korte nacht en de ochtendsport. "15 keer opdrukken! Ik tel. Eén! Twee! Eén! Eén!".
Zomaar een moment uit een dinsdagochtend op Texel, maar sinds jaar en dag wel een bekend beeld uit de opleiding.
Sinds 1973 gaan aspirant-adelborsten aan het begin van hun studie naar Texel voor een eerste echte kennismaking met de marine en het militaire bedrijf.1 Het is inmiddels een bekend onderdeel van de officiersopleiding bij de marine, terwijl het avontuur op Texel maar van relatief korte duur is en het echte studeren veel langer is. Het grootste deel van de eerstejaars staat straks een pittige universitaire opleiding te wachten. De bacheloropleidingen Krijgswetenschappen, Militaire Bedrijfswetenschappen en Militaire Systemen & Technologie zijn sinds 2011 geaccrediteerd en daarmee civiel erkende wetenschappelijke bacheloropleidingen. In sommige richtingen gaat het dus echt om rocketscience.
Maar de hersens worden pas over een paar weken gekraakt. Eerst het lichaam.
Hoofd Praktische Maritieme Militaire Vorming en Sport op het KIM Kapitein der Mariniers Ramakers vormt met zijn team van instructeurs de aspirant-adelborsten en brengt hen de militaire basisvaardigheden bij: "De periode Texel hebben we opgedeeld in drie fases: crawl, walk and run. In de crawl fase treedt de baksmeester op als instructeur. Hij legt bijvoorbeeld precies uit hoe je moet marcheren en praat de aspirant adelborsten hier stap voor stap doorheen. Nu zitten ze in de walk fase en is de baksmeester meer begeleider dan instructeur. Dus dat marcheren moet door de baksoudste [aspirant-adelborst die op dat moment de leiding heeft over zijn uit 15 tot 18 m/v bestaande bak, JK.] worden opgepakt. De baksoudste marcheert zijn bak af en als hij dan een foutje maakt, springt de baksmeester bij. Bij de laatste fase, de run-fase, moet het allemaal duidelijk zijn en gaan we over op coaching. Hier worden dan de puntjes op de i gezet."
Rennen
Het zal de aspirant-adelborsten weinig interesseren of ze in de loop of ren fase zijn. Voor de 111 overgebleven baroe's is er maar één versnelling: rennen. Op de eerste dag van de opleiding, nog geen twee weken geleden, sprak ik met Kasper. Op mijn vraag hoe het nu met hem gaat volgt een diepe zucht. "Wennen. Wennen is het juiste woord. Vooral die lange dagen. Ik had hiervoor een paar weken vrij om me extra voor te bereiden, dan heb je soms nachten met 10 uur slaap. En nu moet je 19 uur per dag scherp zijn. Elk moment moet je opletten op je zakken, je ritsen, je pet, loop je in buddies. Dan weer rennen en dan weer tillen. Je hebt geen moment om te relaxen. Je kan overdag nooit even je ogen dicht doen voor wat rust. 's Avonds liggen we pas rond 12 uur in bed en om half zes moet je er weer uit. Je bent een soort van robot aan het worden. Het is ook heel leuk hoor, want je doet super vette dingen. Maar het is zo een andere wereld."
De fraaie zonsopkomst maakt het ontbijt nog aangenamer. (Foto: Jaime Karremann/ Marineschepen.nl)
Ochtendroutine
Als om half zes een paar kilometer verderop de laatste leeftijdgenoten hun bed in rollen, worden de jongstejaars ruw uit hun vierde NREM-slaap gerukt voor ouderwets "knikken en knakken". Terwijl het langzaam licht wordt, laat Bureau Sport met opdrukken en starjumps de jongens en meiden weer spanning op de spieren zetten. Daarna is er tijd voor douchen en scheren.
De weken dat de aspirant-adelborsten op Texel zijn is het weer prachtig. Er is geen wolkje te bekennen en de eerste zonnestralen schijnen op de boogtenten, die rond een betonnen plaat zijn opgesteld. Twee tenten zijn gereserveerd voor ontbijt en lessen, de andere staan vol met bedjes en tassen. Tijdens het ontbijt komt het oude bakkensysteem weer helemaal terug: voor iedere bak staan bakken klaar vol met eten en drinken voor weer een lange en intensieve dag. De aspirant-adelborsten houden de tijd scherp in de gaten en gaan pas zitten als het tijd is om te eten. De tenten vullen zich razendsnel en binnen een paar minuten zit 109 man aan tafel. Er wordt gegeten, maar ook luidruchtig gepraat en gelachen. De onderlinge sfeer is goed en dat is precies wat de aanstaande marineofficieren aanspreekt.
Kasper: "Dat is echt geweldig. De band die je hier binnen 2 dagen hebt met die gasten... dat heb ik nog nooit meegemaakt. Je moet alles samen doen, je krijgt op je flikker met de hele groep als iemand iets verkeerd doet, je zorgt voor elkaar. Dat kom je nergens anders tegen." Ook Rolf van Gelderen waardeert dit het meest aan de tijd op Texel: "Het onverwachte is leuk, iedere dag is een verrassing. Maar het teamverband is het allerleukste. Je leert zoveel mensen kennen en kunt elkaar direct vertrouwen, terwijl je elkaar maar relatief korte tijd kent.
Alle bakken staan aangetreden voor baksgewijs. De aspirant-adelborsten met witte helmen zijn bakoudste en de rode helm wordt gedragen door de jaaroudste. (Foto: JM Karremann/ Marineschepen.nl)
Na de ochtendmaaltijd verschijnen de baksmeesters ten tonele, sergeanten van de mariniers of van de vloot. Stipt om acht uur staat namelijk "baksgewijs" op het programma. Dat levert hier en daar enige stress op, want de bakken moeten alles op orde hebben: iedereen moet op tijd in het juiste tenue en geschoren aangetreden staan.
Strenge inspectie door de bakoudste. (Foto: JM Karremann/ Marineschepen.nl)
Eenmaal aangetreden volgt inspectie, waarna de baksoudsten de bak afmelden bij de jaaroudste en de bijzonderheden doorgeven. Met deze dagelijkse routine wordt de studenten niet alleen militaire basisvaardigheden bijgebracht die ze later in hun loopbaan tijdens ceremoniele gelegenheden nog vaak gaan gebruiken, maar er wordt ook gewerkt aan leiding geven en het verantwoordelijk zijn voor een groep mensen.
De jaaroudste meldt promotie 2013 af bij kapitein der mariniers Frank Ramakers, scherp in de gaten gehouden door sergeant-majoor der mariniers Niels Verheul (links). (Foto: Jaime Karremann/ Marineschepen.nl)
De baksmeesters observeren hun bak en de baksoudste daarom zorgvuldig. KAPTMARNS Ramakers: "In de eerste week hebben we de aspirant-adelborsten uitgelegd dat we ze met behulp van 10 competenties observeren en beoordelen. Iedereen binnen de bak wordt geobserveerd, en dit gebeurt niet alleen als ze de leiding hebben, als baksoudste, maar ook als ze als groepslid fungeren. Aan het einde van iedere dag worden alle observaties door de baksmeesters op hun laptop verwerkt. Zo ontstaat er dus langzaam een dossier van iedere aspirant-adelborst."
Amfibische cross
Een bekend onderdeel van Texel is de amfibische cross, ofwel een parcours afleggen over land en water met een LCRM. De route met deze rubberboot gaat over een oude bunker, heuvels en mul zand, maar ook een peddeltocht door de baai is onderdeel van deze soms helse tocht. Het record staat op naam van officieren der mariniers die tijdens de POTOM (Praktische Opleiding Tot Officier der Mariniers, die volgt in een later stadium) 37 minuten en 12 seconden wisten te klokken.
Het volledige parcours, laat staan een recordpoging staat voor de nieuwelingen nog lang niet op het programma. Vandaag wordt het een introductie van de amfibische cross waarbij de rubberboot niet te water gaat en niet over de bunker moet. Wel wordt de tijd bijgehouden en is er tussenstop gepland met quizvragen.
De bunker blijft een lastig obstakel, maar met vereende krachten wordt iedereen erop gesleept. (Foto: JM Karremann/ Marineschepen.nl)
Terwijl de boten worden opgepompt krijgen de baksoudsten de instructies. Ook wordt ze de commando's uitgelegd die ze moeten hanteren bij het optillen en verplaatsen van de boten. Als de groep gereed is en de peddels in de boot liggen (die horen er immers bij), wordt de stopwatch ingedrukt voor de eerste groep die er vervolgens als een speer vandoor gaat richting het eerste obstakel: de bunker. Ondertussen is het groepje geblesseerden in een BV rupsvoertuig gestapt om bij de tussenstop mee te kunnen helpen met de quizvragen zodat ze toch betrokken blijven bij hun bak.
Maximale sprint met een loodzware rubberboot na een tocht van 25 minuten. (Foto: JM Karremann/ Marineschepen.nl)
Zo'n 25 minuten na vertrek komen de boten weer over de finish, luid aangemoedigd door hun collega's persen ze alle kracht uit hun lichaam terwijl de LCRM bij iedere stap op schouders en nek beukt. Totaal uitgeput komt iedere bak weer over de streep. Voor een eerste keer geen gemakkelijke opgave. Zeker als niet iedereen in je groep even lang is. Bianca bijvoorbeeld miste wat lengte: "Ik wist wel dat het zwaar zou worden op Texel, maar zo weinig slaap en de fysieke belasting vind ik best wel pittig. Ik kan bijvoorbeeld wel hardlopen, maar ik zit met lange jongens in de bak en dan moet je wel een stapje extra doen. Daar had ik niet op gerekend."
Help je Marineschepen.nl?
Met jouw donatie kan Marineschepen.nl -onafhankelijk- nieuws- en achtergronden blijven publiceren.
Of scan deze QR-code met je telefoon.
Meer info over donaties aan Marineschepen.nl lees je op de donatiepagina.
Voorbereiding
Texel is zwaar, maar volgens KAPTMARNS Ramakers kan iedereen die fysiek normaal in elkaar zit door deze periode komen. "Het gaat ook om hoe je mentaal met dingen omgaat. Al houdt dat niet in dat mensen zich niet voor hoeven te bereiden. Wat je ziet is dat een aantal van de aspirant-adelborsten zich toch niet goed hebben voorbereid. Dan krijg je kleine blessures door onwennigheid. Fysiek gebeurt er wel wat namelijk. "
Ondanks dat de groep aspirant-adelborsten bestaat uit mariniers, die tijdens de keuring aan fysiek veruit de zwaarste eisen moesten voldoen, en adelborsten voor de vloot, is het programma voor iedereen gelijk en worden de mariniers niet zwaarder belast. Het programma, dat ieder jaar toch een verrassing is, lijkt ook in balans. Ramakers: "We zorgen voor een goede verdeling. Dus als we een fysiek zware dag hebben gehad, zal de dag daarna minder belastend zijn met veel rek- en strek oefeningen om het lichaam weer los te maken. Maar het gaat wel door, dus het is wel een periode van 3 tot 4 weken waarbij ze continu bezig zijn."
Die afwisseling in het programma valt bij Bianca in goede aarde: "Veel afwisseling: van lopen tot fietsen, rennen en roeien. Het is leuk, we maken lange dagen, maar ik geniet er echt van."
Bianca leent een helm van een collega nadat die van haar tijdens de race af was gevallen. (Foto: JM Karremann/ Marineschepen.nl)
Kaart en kompas
Ook Kasper geniet van bepaalde programma onderdelen: "Op één of andere manier vind ik kaart en kompas lezen één van de leukste dingen, je kan er zoveel mee. Ik had eigenlijk nooit zo goed naar een kaart gekeken behalve een keer dat ik tijdens het varen de vaargeul in de gaten hield. Maar nu ben je met heuvels, wegen en coordinaten bezig. Ik vind het eigenlijk hartstikke kicken dat als je op een punt gedropt wordt, je met behulp van punten in de omgeving, met kaart en kompas kunt zien waar je bent."
Kasper: "Je hebt hier nooit rust." (Foto: Jaime Karremann/ Marineschepen.nl)
Gelukkig voor Kasper mag iedereen na de intro amfibische cross zich uitleven op de kaart van Texel voor het inplotten van een route over het eiland. Die middag gaan de aspirant-adelborsten namelijk op de fiets met kaart en kompas over het eiland. Het "contact" met de buitenwereld vormt voor de 111 jongens en meiden ook om een andere reden een welkome afwisseling: ze zijn al enige tijd offline. Een waar schrikbeeld in deze tijd. Bram Schillings: "Ik was wel voorbereid, maar het is zo raar om ineens wekenlang volledig afgesloten te zijn van de burgermaatschappij. Ik heb al weken geen krant, tv of internet gezien. Geen horloge of telefoon en één keer post van familie. Laatst zag ik ergens een tijdschrift, dat was de eerste keer dat ik iets las uit de buitenwereld."
De aspirant-adelborsten zullen nog even flink moeten doorbijten op het eiland. Over dik een week zullen ze terugkeren naar de vaste wal. Daarna zal het nog eens twee weken duren voordat ze hun familie en smartphones weer in de armen kunnen sluiten.
Intekenen van de kaart voor de fietsroute. (Foto: JM Karremann/ Marineschepen.nl)
De weken op Texel zijn volgend jaar op televisie te zijn bij BNN. Walter Stokman/ IJswater brengt de eerste periode van de adelborsten in beeld, en Texel kan natuurlijk niet ontbreken in de docu.
Noten 1.Veranderingen in het onderwijs aan het Koninklijk Instituut voor de Marine; meer nadruk op de wetenschappelijke vorming; Alle Hens, december 1974, pp 14 comments powered by Disqus
