Marineschepen.nl
 
   
 

Turkije bouwt vliegdekschip




Bericht geplaatst: 04-05-2016 | Laatst aangepast: 04-05-2016


Afgelopen zaterdag werd door de Turkse president Erdogan het startschot gegeven voor de bouw van het grootste marineschip van Turkije ooit. De 231 meter lange TCG Anadolu wordt gebouwd in Turkije, maar is ontworpen in Spanje. Het schip moet in 2020 of 2021 gereed zijn.

LHD
Het ontwerp van SPS Juan Carlos I, hier in Malaga, vormt de basis van het Turkse vliegkampschip dat een meter langer wordt. (Foto: Javier Caselli, Creative Commons)

Op de scheepswerf Sedef, nabij Istanboel, werd zaterdag 30 april de kiel gelegd van het eerste Turkse vliegkampschip. Dit gebeurde tijdens een ceremonie die rechtstreeks op de Turkse televisie was te zien, met toespraken van onder andere president Erdogan.



Het schip, genaamd Anadolu (Anatolië), is afgeleid van het Spaanse vliegkampschip Juan Carlos I, van de Spaanse werf Navantia. Ook Australië koos voor het ontwerp van de Spaanse werf voor twee van dergelijke schepen, maar de Canberraklasse zal alleen helikopters krijgen. Turkije gaat met F-35B vliegtuigen opereren vanaf de Anadolu, dat maakte Erdogan afgelopen zaterdag voor het eerst officieel bekend.

Toen Turkije in 2006 met het project begon, had het een Landing Platform Dock (LPD, een amfibisch transportschip zoals de Rotterdam) voor ogen. Pas een paar jaar geleden maakte Erdogan bekend dat het een amfibisch transportschip mét vliegdek en vliegtuigen zou worden. De officiële naam: Landing Helicopter Dock (LHD), maar voor Europese begrippen is het met maximaal 10 Joint Strike Fighters een heus vliegkampschip.


Indrukwekkende beelden van de Turkse carrier.

Grote ambities
De bouw van een vliegkampschip door Turkije staat niet op zichzelf, maar past in een groter strategisch plan dat het land moet leiden naar een economische en militaire (en vooral maritieme) macht. Over de haalbaarheid van de economische ambities zijn de meningen verdeeld, maar de stappen die Turkije zet op militair vlak zijn duidelijk merkbaar.

Op basis van personeel heeft Turkije met zo'n 640.000 militair- en burgerpersoneel, na de VS de grootste krijgsmacht van de NAVO. Alleen al de Turkse marine heeft een vergelijkbaar aantal militairen als de gehele Nederlandse krijgsmacht. Verder telt de Turkse vloot 16 fregatten, 8 korvetten, 13 onderzeeboten en 83 kleinere schepen zoals patrouilleschepen en mijnenjagers. Ook heeft de marine eigen vliegtuigen en een Korps Mariniers.

Daarnaast heeft Turkije flink geïnvesteerd in de eigen defensie industrie. Waar landen in West-Europa steeds meer internationaal willen samenwerken, desnoods ten koste van de eigen industrie, wil Turkije juist minder afhankelijk zijn van het buitenland. Erdogan zei afgelopen zaterdag in zijn speech dat Turkije in 2002 op militair vlak nog voor 80% afhankelijk was van het buitenland, nu zou dat volgens de Turkse president zijn gedaald tot 40%. "Ons doel is om de afhankelijkheid van buitenlandse defensiebedrijven in 2023 te elimineren," sprak hij.

Die uitspraak is op zich geen verrassing voor wie de oudere Turkse marineschepen vergelijkt met de nieuwelingen. Turkije wist, als belangrijk NAVO-lid, veel materieel uit de Verenigde Staten te verwerven. Onderzeeboten, fregatten, landingsschepen, waren allemaal van Amerikaanse makelij. Later werden ook schepen en onderzeeboten uit Duitsland gekocht.

Maar de veroudering van de Turkse vloot viel samen met de nieuwe grote ambities van het land. Een groot investeringsprogramma werd opgezet om de Turkse marine te vernieuwen en te transformeren naar een oceaangaande vloot. De nieuwe onderzeeboten zijn weliswaar van Duits ontwerp, maar de nieuwe multifunctionele fregatten, luchtverdedigingsfregatten, korvetten, bevoorradingsschip, hover crafts en landingsvaartuigen zijn van Turkse bodem, gebouwd door vele Turkse bedrijven.

Overigens hebben nu ook landen als Roemenië (waar de Nederlandse marineschepen worden gebouwd!) interesse getoond in Turkse ontwerpen.

Ondertussen zit de Turkse marine niet stil, maar kijkt ook vaker verder dan de Middellandse Zee. Zo maakte een Turkse taakgroep genaamd Barbaros in 2014 een eskaderreis rond Afrika. Voor het eerst in 148 jaar rondden Turkse marineschepen Kaap de Goede Hoop. De reis was niet alleen van waarde om te leren opereren in onbekende wateren, maar ook voor de Turkse defensie-industrie die meereisde in het kielzog.

Middellandse Zee
Het nieuwe vliegkampschip van Turkije opereert straks ook niet alleen in de Middellandse Zee, maar kan aan power projection doen in de Indische Oceaan, volgens Erdogan. Toch ligt de nadruk op de Middellandse Zee en de Zwarte Zee, waar het met grote regelmaat overhoop ligt met Rusland en Griekenland. Maar ook de onrustige zuidzijde van de Middellandse Zee kan een operatiegebied worden van TCG Anadolu.

De Anadolu is bedoeld voor amfibische operaties en biedt in de offensieve rol plaats aan 29 tanks, naast aanvalshelikopters en vliegtuigen. Het schip kan echter ook worden ingezet om mensen te evacueren of voor strategisch zeetransport.



Druk opgevoerd
Volgens het contract moet de Anadolu in 2021 gereed zijn, maar Erdogan voerde de druk tijdens zijn toespraak afgelopen zaterdag op toen hij zei dat hij hoopte dat het schip niet in 5,5 jaar maar in 4 jaar klaar zou zijn. "Dan zullen nog meer schepen worden besteld," zo hield de president zijn toehoorders voor.

Om welke schepen dat dan zou gaan zei Erdogan er niet bij. De kans op nog een Turks vliegkampschip is niet zo groot, de Anadolu kost 1 miljard dollar.





comments powered by Disqus


Marineschepen.nl
Contact
Over deze site
Privacy
Adverteren
Blijf op de hoogte via:

Twitter

Facebook

Instagram

Copyright

Alle rechten voorbehouden.

Sinds 13 augustus 2001



Menu
Nieuwsoverzicht

Gerelateerde artikelen
TCG Anadolu

Juan Carlos I carrier