Marineschepen.nl
 
   
 

Halifax klasse fregatten (Canada)


Laatst aangepast: 30-04-2020

De fregatten van de Halifaxklasse bestaat uit 12 schepen. Zij vormen de kern van de Canadese marine. De schepen zijn gespecialiseerd in onderzeebootbestrijding en zijn in de periode 2014-2018 gemoderniseerd.

HMCS Fredericton
HMCS Fredericton (Halifaxklasse) na modernisering. (Foto: Canadese marine)

De twaalf fregatten zijn verspreid over de twee kusten: vijf fregatten hebben hun thuishaven aan de westkust (Esquimalt en British Columbia) en zeven aan de oostkust (Halifax en Nova Scotia).



Historie
Begin jaren '70 werden in Canada de eerste stappen gezet in de vervanging van de verouderende vloot. In 1973 verscheen een studie waarin een fregat werd voorgesteld van ongeveer 2500 ton.
In 1977 werd besloten om 20 destroyers van vier verschillende scheepsklassen te vervangen door één klasse fregatten. Het Canadian Patrol Frigate Project was uniek omdat de winnende scheepswerf verantwoordelijk zou zijn voor het gehele project van ontwerp tot en met de proefvaart, ofwel een 'turnkey-project'. Tot die tijd was het gebruikelijk dat de overheid/ de marine voor een deel verantwoordelijk was.

Vijf partijen waren geïnteresseerd en sturden in 1978 hun voorstellen in. Het Nederlandse Rijn-Schelde-Verolme (RSV) concern was nam samen met een Canadese dochteronderneming Pratt & Whitney (vermoedelijk Pratt & Whitney Canada) deel aan de aanbesteding. In september 1980, na de verkoop van S-fregatten aan Griekenland, zei directeur Stikker in diverse dagbladen dat hij ervan overtuigd was dat RSV betrokken zou raken bij de bouw van de nieuwe Canadese fregatten.

De vijf scheepswerven bleken allemaal een te groot en te duur ontwerp in te hebben gestuurd, mede veroorzaakt door de gestelde eisen aan de schepen en de eis dat de schepen in Canada gebouwd zouden worden. Nadat de projectgroep een aantal jaar had besteed aan bezuinigingen, werden twee bedrijven gekozen om ontwerpen verder uit te werken. Dat waren Saint John Shipbuilding en SCAN Marine. De eerst genoemde won de uiteindelijke aanbesteding.

In 1983 werden de eerste zes schepen besteld voor 5,435 miljard Canadese dollar, in 1987 volgde de opdracht voor de tweede batch van zes schepen. Die laatste opdracht had een waarde van 4,982 miljard Canadese dollar. De schepen werden allemaal binnen budget gebouwd.

Bedrijven
De volgende bedrijven hebben meegewerkt aan het ontwerp, de bouw van dit project, of hebben producten of diensten geleverd (en hebben een bedrijfspagina):

Saab logo

Geïnteresseerd in een bedrijfspagina? Kijk hier voor meer informatie

Bouw
De bouw van de schepen had voornamelijk plaats bij Saint John Shipbuilding in Saint John, drie schepen werden gebouwd door MIL-Davie Shipbuilding. Het was de grootste opdracht ooit die de Canadese overheid had geplaatst en het was de grootste opdracht ooit voor het bedrijf. Saint John Shipbuilding had weinig ervaring met de bouw van marineschepen. In de jaren '40 had het vier korvetten gebouwd en in de jaren '60 de twee bevoorradingsschepen van de Protecteurklasse.

De bouw van de fregatten liep vertraging op. Het eerste schip, HMCS Halifax, had begin 1989 opgeleverd moeten worden. Dat gebeurde in 1991 op papier, maar feitelijk was dat pas eind 1992.

Voor deze vertraging worden twee belangrijke redenen genoemd: de scheepswerven kregen verroest staal aangeleverd waarna de werkzaamheden in 1986 gestaakt werden en de hoofdaannemer Saint John Shipbuilding had te weinig ervaring met de bouw van marineschepen.

Voor Saint John Shipbuilding was de enorme opdracht direct het hoogtepunt. Het kocht allerlei bedrijven op met de gelden van de Halifaxklasse, mede om de schepen te kunnen bouwen. Maar nadat de schepen waren opgeleverd, kwamen er nauwelijks opdrachten meer. (De Canadese marine heeft sindsdien decennialang nauwelijks schepen meer mogen bestellen.) De scheepswerf hield het nog tot 2003 uit waarna faillissement volgde.

Ondanks de vertraging werden alle schepen binnen budget gebouwd: in totaal 10,417 miljard Canadese dollar.



Sensoren en wapensystemen
Aanvankelijk beschikten de twaalf fregatten over acht Harpoons Block 1C (voor zeedoelen), zestien NATO Sea Sparrow raketten voor luchtverdediging in twee Mk 48 Mod 0 VLS, een Phalanx CIWS, Mk 46 torpedo's en een 57mm 70 Mark 2 Bofors kanon. De sensoren bestonden uit twee Thales STIR 1.8 belichtingsradars, een Raytheon AN/SPS-49(V)5 luchtbeeldradar voor lange afstand en een Ericsson HC150 Sea Giraffe medium-range lucht- en zeebeeldradar. De schepen hebben ook een boegsonar en een gesleepte sonar.

Na de modernisering genaamd HCM-FELEX van 2014-2018 hebben de schepen de volgende sensoren en wapensystemen: gemoderniseerde Harpoon, Evolved Sea Sparrow Missile (ESSM, de vervanger van de NATO Sea Sparrow), gemoderniseerde Phalanx CIWS, Mk 46 torpedo's en een gemoderniseerd 57mm 70 Mark 3 Bofors kanon.
De belangrijkste radar is nu de Thales SMART-S Mk2 radar voor lucht- en zeedoelen (ipv de Raytheon AN/SPS-49). De Sea Giraffe werd gemoderniseerd naar de Sea Giraffe SG-150 HC, beide van Saab. Nieuw was ook de Pathfinder ST MK 2 navigatieradar, evenals de Saab CEROS 200 Fire Control Directors in plaats van de STIR's. Tot slot werd de Thales Sirius infraroodsensor geplaatst. De sonars bleven, waarschijnlijk, ongewijzigd.


Documentaire van de Canadese marine over de modernisering van de fregatten.

Modernisering
De Halifaxklasse werd in dienst gesteld in het begintijdperk van de PC en nog voor het internet bekend was. De computers, software en wapensystemen raakten na de eeuwwisseling verouderd. Daarnaast waren de schepen ontworpen als multifunctionele fregatten met extra nadruk op onderzeebootbestrijding, als onderdeel van een NAVO-vlootverband op de Atlantische Oceaan in de strijd tegen Sovjetonderzeeboten. Op het moment dat het eerste schip af was, eindigde de Koude Oorlog. De schepen werden daarna vervolgens ingezet in (warme) kustwateren tegen bijvoorbeeld piraten en andere lichtbewapende vijanden.

Factsheet
Factsheet modernisering Halifaxklasse. Klik voor vergroting. (Beeld: Canadese marine)



In 2007 werd opdracht gegeven tot de modernisering van de Halifaxklasse fregatten ter waarde van 4,3 miljard Canadese dollar. De schepen werden grondig gemoderniseerd en kregen levensverlengend onderhoud. Behalve nieuwe wapensystemen en sensoren werden de commandocentrales volledig vernieuwd. De donkere centrale maakte plaats voor een daglichtcentrale, de losse laptops werden vervangen door werkstations.

Ook de voortstuwing werd verbeterd, nieuwe dieselgeneratoren werden geplaatst. De topsnelheid nam toe van 29 knopen tot meer dan 30 knopen.

In 2018 zijn alle schepen weer helemaal up tot date. Alhoewel, de modernisering werd bedacht in tijden dat de Koude Oorlog voorgoed voorbij leek en was gericht op het geschikter maken van de schepen voor de 'nieuwe taken' waar de fregatten van 1992 t/m 2007 voor werden ingezet. Toen het eerste schip na de modernisering weer gereed was, zag de wereld er door de toenemende dreiging uit Rusland en proliferatie van onderzeeboten er weer heel anders uit.


Filmpje van HMCS Montréal dat beproevingen doet na de modernisering.

Inzet
De fregatten van de Halifaxklasse zijn veelvuldig ingezet. In de Middellandse Zee en op de Atlantische Oceaan hebben de schepen ook vaak samengewerkt met Nederlandse eenheden. Hieronder een heel kleine greep uit de vele oefeningen en operaties waar de Halifaxklasse aan deelnam.

Toen op 11 september 2001 door Al-Qaida aanslagen werden gepleegd op o.a. de Twin Towers in New York, maakte HMCS Halifax deel uit van het permanente NAVO vlootverband STANAVFORLANT. Het eskader werd de Middellandse Zee in gedirigeerd waar het deelnam aan de NAVO-operatie Direct Endeavour in de strijd tegen terrorisme.

In 2011 lag HMCS Charlottetown voor de Libische kust om Canadese burgers op te halen na de onrusten in het land. Daarna werd het schip ook ingezet voor acties om het vliegverbod en een maritieme blokkade te handhaven.

HMCS Charlottetown maakte in 2012 deel uit van het permanente vlootverband Standing NATO Maritime Group 1 (SNMG1) in de Middellandse Zee, onder leiding van Zr.Ms. De Ruyter.

Het fregat St John's deed in 2013 mee aan de internationale oefening Joint Warrior.

HMCS Winnipeg nam in 2015 deel aan de oefeningen Trident Juncture en HMCS Halifax deed mee aan de oefening in het kader van de verdediging tegen ballistische raketten At Sea Demonstration 2015.



Heel 2019 waren twee Halifaxklasse fregatten ingedeeld bij het permanente NAVO-eskader SNMG2. Eerst HMCS Toronto en daarna HMCS Halifax. Laatst genoemde was in het tweede deel vlaggenschip van het eskader.

In 2020 was HMCS Fredericton onderdeel van SNMG2, met boordhelikopter CH-148 Cyclone 822. Deze helikopter stortte op 29 april 2020 neer in de Ionische Zee.

Vervanging
De Halifaxklasse moet halverwege de jaren '20 vervangen worden. Het Surface Combatant Project werd in 2011 opgestart. In 2017 werd bekend dat het Nederlandse LCF-ontwerp één van de ingestuurde voorstellen is voor vervanging.

Nummer Naam In dienst
F330 Halifax 1992
F331 Vancouver 1993
F332 Ville de Quebec 1994
F333 Toronto 1993
F334 Regina 1994
F335 Calgary 1995
F336 Montreal 1994
F337 Fredericton 1994
F338 Winnipeg 1995
F339 Charlottetown 1995
F340 St. John's 1996
F341 Ottawa 1996
Afmetingen 134,1 x 16,4 x 4,9
Max. waterverplaatsing 4770 ton
Max. snelheid 29 knopen
Bemanning 224
Voortstuwing CODOG, 2x General Electric LM2500 gas turbines, 1x Pielstick 20 cylinder dieselmotor
Wapensystemen Raytheon RIM-7M Sea Sparrow VL
Boeing RGM-84 HARPOON Block 1c
MK 46 Mod 5 torpedo's
GE/GD 20mm/76 Vulcan Phalanx Mk 15
2x .50 caliber Browning
Sensoren Raython AN/SPS-49(V) luchtwaarschuwing
Ericsson Sea Giraffe 150HC oppervlakteradar
Kelvin Hughes Type 1007 navigatie radar
CelsiusTech 9LV 453 optronic director
Raytheon CW Mk 73 voor Seasparrow
AN/SQS-510 rompsonar
AN/SQR-510 CANTASS towed array sonar





Marineschepen.nl
Contact
Over deze site
Blijf op de hoogte via:

Twitter

Facebook

Instagram

Copyright

Alle rechten voorbehouden.

Sinds 13 augustus 2001



Menu
Nederlandse marineschepen
Belgische marineschepen
Marineschepen wereldwijd

Bedrijven
Saab

Gerelateerde artikelen
Vuurgevecht bij Libië