Sejongdaewangklasse torpedobootjagers (Zuid-Korea)
Laatst aangepast: 02-04-2013
De Sejongdaewang klasse wordt ook wel KD-3 (of KD-III) genoemd en buiten Zuid-Korea Sejong the Great.
Deze grote destroyers vormen verreweg de grootste en krachtigste oppervlakte schepen van de Zuid-Koreaanse marine. Ze zijn ook de grootste van de Korean Destroyer eXperimental (KDX) familie, die bestaat uit drie Zuid-Koreaanse scheepsklassen: Gwanggaetodaewang (KD-1) en Chungmugong Yi Sun-sin (KD-2) en de KD-3. Waarvan de KD-3 bovendien de modernste schepen zijn. Gelet op onder andere wapensystemen (aantal en variatie) en de sensoren, zijn de schepen van deze klasse misschien wel de beste destroyers van dit moment.
DDG 991 Sejongdaewang
De destroyers van de Sejongdaewang klasse zijn gebouwd voor een hele reeks taken: onderzeebootbestrijding, oppervlakte oorlogvoering, luchtverdediging, aanvallen van landdoelen en met toevoeging van de SM-3: verdediging tegen ballistische raketten.
Met deze grote schepen kunnen de Zuid-Koreanen optreden in het hoogste geweldspectrum en verder van huis dan eerder mogelijk was. Dit past in de doelstelling van de marine om een echte blue-water navy te worden; een marine die op open zee of oceaan zich kan laten gelden.
In het kader van het blue-water navy concept is ook nagedacht over de toepassing van deze schepen. Zuid-Korea spreekt van "strategische mobiele eskaders": eenheden bestaande uit o.a. een Dokdo klasse helikopter carrier, KD-2 destroyers en Type 214 onderzeeboten. Daarbuiten moeten de KD-3 zorgen voor luchtverdediging.
Zuid-Korea zou deze zeer moderne vloot in een oorlog tegen Noord-Korea weliswaar goed kunnen gebruiken. Maar Noord-Korea zal zich niet ver buitengaats wagen, een Zuid-Koreaanse blue-water navy is niet de eerste logische reactie op de Noordse capaciteiten. De verklaring is echter de eeuwige spanning tussen Zuid-Korea en aartsvijand Japan, waardoor beide landen zich genoodzaakt voelen om nog geavanceerder materieel te bouwen.
De klasse bestaat nu uit drie schepen, maar er zijn plannen om er drie extra te bouwen.
Naar schatting kost ieder schip ruim 600 miljoen euro.
Ontwerp
Als basis voor de KD-3 is de romp van de Amerikaanse destroyers van de Arleigh Burke klasse genomen, maar de Zuid-Koreaanse variant is wel 10% groter dan het Amerikaanse voorbeeld. Ook beschikt de Zuid-Koreaanse trots over meer ruimte voor wapens en heeft volledige voorzieningen voor helikopters.
In 2001 werd bekend gemaakt dat zowel Thales Naval Nederland als Lockheed Martin in de strijd waren om de sensoren en het combatmanagement systeem te leveren. Thales stelde soortgelijke sensoren voor als op de Nederlandse en Duitse LCF'en: APAR, SMART-L, SIRIUS en Mirador. Thales had reeds ervaring met Zuid-Korea omdat zij al sensoren en wapensystemen hadden geleverd voor eerdere Zuid-Koreaanse schepen. Lockheed Martin stelde het Aegis systeem voor. Dit wordt gebruikt aan boord van Amerikaanse, Spaanse, Noorse en Japanse schepen.
Uiteindelijk koos de Zuid-Koreaanse marine voor Aegis (baseline 7 phase 1). Met deze keuze maakte Zuid-Korea een nauwere samenwerking met de Verenigde Staten nog eenvoudiger. De schepen worden in Zuid-Korea ook wel Aegis destroyers genoemd. Deze Aegis destroyers zijn de grootste schepen waar het Aegis systeem op geinstalleerd is.
Familie. Op de voorgrond de Sejong the Great en op de achtergrond een destroyer van de Amerikaanse Arleigh Burke klasse. Het meest opvallende verschil is de RAM voor de Zuid-Koreaanse brug in plaats van Phalanx op de Amerikaanse schepen.
Niet alleen de wapensystemen, sensoren en romp zijn overeenkomstig aan de Amerikaanse Arleigh Burke klasse destroyers, ook de gasturbines. De Sejong the Great schepen hebben dus eveneens de Rolls-Royce AG9140RF gasturbines aan boord.
Nieuw in het ontwerp is het zeer geavanceerde DAVIS Infrared Signature Suppression (IRSS). Dit systeem reduceert geheel automatisch de infrarood signatuur van het schip. De bekende schuine wanden van moderne marineschepen zorgen ervoor dat zij lastig te zien zijn op radar, maar voorkomen dat het schip met infraroodcamera's wordt ontdekt is net zo belangrijk. Hier zorgt een systeem als DAVIS voor. DAVIS monitort voortdurend de omgeving van het schip op onder andere temperatuur en berekent welke temperatuur de scheepshuid en uitlaatgassen moet hebben om niet op te vallen. Als de uitstoot uit de schoorstenen te warm zijn, voegt het systeem koele mist van zeewater toe aan de uitlaatgassen. Ook de temperatuur van de scheepshuid wordt niet warmer dan de omgeving dankzij een sprinklersysteem.
Hyundai Heavy Industries in Ulsan mocht het eerste en derde schip van de klasse bouwen, het tweede werd door Daewoo Shipbuilding & Marine Engineering Co. gebouwd.
Sensoren en wapensystemen
Het hart van het Aegis systeem is AN/SPY-1D multi-function radar (de vaste platen onder de brug). Dit systeem kan op grote afstand luchtdoelen zoeken en volgen, maar kan ook doelen aanwijzen voor de wapensystemen. Dit is de enige zoekradar aan boord van de destroyers, en daarmee een van de zwakkere punten van deze klasse.
Tegen onderzeeboten hebben de KD-3 schepen niet alleen een boegsonar, maar ook een gesleepte sonar: MTeQ towed array. Met deze onderwatersensoren kunnen onderzeeboten opgespoord worden die niet alleen aangevallen kunnen worden met torpedo's die direct vanaf het schip worden gelanceerd, maar ook met de K-ASROC Red Shark. Dit zijn verticaal gelanceerde torpedo's met raketmotor van Zuid-Koreaanse makelij die maximaal 19 kilometer verderop in het water terechtkomen en op zoek gaan naar de torpedo.
Werking van de Red Shark "rakettorpedo". Zodra de Red Shark in het water komt, gaat hij zelf zoeken naar de onderzeeboot.
De belangrijkste raketten tegen luchtdoelen zijn de SM-2 Block IIIB Tactical Standard Missiles, al kunnen deze ook tegen oppervlakte schepen worden ingezet. Aan boord van de Sejongdaewang klasse staan 16 (!) kruisvluchtwapens van het type SSM-700K Hae Sung (Sea Star) tegen schepen. Deze Zuid-Koreaanse wapens komen overeen met de Boeing Harpoon en worden ook gelanceerd vanuit schuin opgestelde canisters in de midscheeps. Alleen op de KD-3 is dat een indrukwekkende batterij van 16 canisters. Deze Zuid-Koreaanse Harpoon heeft een bereik van 150 km (terwijl andere bronnen een bereik van 500 km noemen) en een een snelheid van 900 km/ uur.
Hae Sung wapen tegen schepen.
Doelen op land kunnen worden aangevallen met het nieuwe wapen: Hyunmoo IIIC. Dit is een kruisvluchtwapen vergelijkbaar met de Amerikaanse Tomahawk, alleen met de meer mythische naam (vertaald): Guardian of the Northern Sky. Deze Hyunmoo IIIC heeft een bereik van 1500 kilometer.
Vertical Launch Systems. Met op de voorgrond de Zuid-Koreaanse variant, meer richting de Goalkeeper bevinden zich de Amerikaanse cellen voor de Standard Missiles. Deze raketten staan tussen de twee hangaars. Achter de fotograaf ligt een dek lager het helikopterdek.
Al deze wapens, behalve de Hae Sung, worden verticaal gelanceerd vanuit lanceercellen voor in het schip of achter in het schip. Het aantal wapens dat deze destroyers kunnen meenemen is gigantisch; de schepen hebben maar liefst 128 cellen. Dat zijn er 26 meer dan de nieuwste Amerikaanse destroyers van de Arleigh Burke klasse en 88 meer dan de LCF'en van de Zeven Provincien klasse! Voor in het schip staan 48 cellen behorende tot de MK 41 VLS lanceerinrichting, achter in het schip zijn dat er 32 van dezelfde Amerikaanse variant. Deze 80 cellen zijn bedoeld voor de SM-2 raketten. Er is ook een Zuid-Koreaanse verticale lanceerinrichting aan boord. Deze bevindt zich ook achterin het schip, het verst richting het helidek. De K-VLS heeft er 48, waarvan 32 voor de Zuid-Koreaanse Hyunmoo IIIC en 16 voor de K-ASROC onderzeebootwapens.
Mochten de missiles de vijandelijke aanvallen niet kunnen stoppen, dan moet de Nederlandse Goalkeeper aan de slag. Dit snelvuurkanon vuurt volledig automatisch een muur van staal op de inkomende raket af: 4200 schoten per minuut. De verdediging voor doelen die zeer dichtbij zijn, is goed geregeld. Want behalve het Hengelose laatste redmiddel, staan er ook RAM wapensystemen aan boord: een raketsysteem voor zeer korte afstand.
Foto's en films
DDG 991 Sejongdaewang
Hier zijn duidelijk de twee hangars te zien.
Moderne brug. Foto: US Navy
16 Hae Sung kruisvluchtwapens. De steekvlammen aan de achterzijde worden goed opgevangen.
Het bereik van de Hyunmoo IIIC is indrukwekkend. Hier is het bereik getekend als de Sejongdaewang in de Zuid-Koreaanse thuishaven ligt.
RAM Close-in weapon system staat voor de brug
De Goalkeeper doet hetzelfde werk, maar dan aan de achterzijde.
|
Nummer
|
Naam
|
In dienst
|
| 991 |
Sejongdaewang |
2008 |
| 992 |
Yulgok Yi I |
2010 |
| 993 |
Kwon Yul |
2012 |
| Afmetingen |
165,9x21,4x6,25 |
| Max. waterverplaatsing |
11.000 |
| Max. snelheid |
30+ knopen |
| Bemanning |
300-400 |
| Voortstuwing |
4 General Electric LM2500; COGAG (Combined Gas And Gas)
Totaal 200.000 pk
|
| Wapensystemen |
16x SSM-700K Hae Sung tegen schepen
80x SM-2 Block IIIB/IV tegen luchtdoelen (en schepen)
32x Hyunmoo IIIC land attack kruisvluchtwapens
16x K-ASROC Red Shark verticaal gelanceerde raket met torpedo
K745 LW Blue Shark torpedo's
1x 5 inch (127mm/L62) Mk-45 Mod 4 kanon
1x Thales Nederland Goalkeeper 30mm
1x RAM Block 1 CIWS
|
|
Sensoren
|
AN/SPY-1D(V) multi function phased array radar voor luchtbeeld. Zoek- en doelaanwijsradar.
3x AN/SPG-62 vuurleidingradar
SPS-95K zeebeeld en navigatie radar
Raytheon navigatieradar
DSQS-21BZ boegsonar
MTeQ gesleepte sonar
|
|
Helikopters
|
2x Super Lynx of SH-60 Seahawk
|
Sinds 13 augustus 2001
