De bemanning van de Amerikaanse onderzeeboot USS Connecticut werd een jaar lang geteisterd door bedwantsen. De mannen en vrouwen aan boord van de nucleaire sub zijn niet blij met de leiding. Volgens de bemanningsleden stamt het probleem uit maart 2020, maar werden er lange tijd geen maatregelen getroffen.
USS Connecticut verlaat Bremerton, in 2016. Deze onderzeeboot is 108 meter lang, ongeveer 9100 ton, heeft 140 bemanningsleden aan boord en acht torpedobuizen voor torpedo's en kruisvluchtwapens. De Connecticut werd in 1998 in dienst gesteld. (Foto: Thiep Van Nguyen II/ US Navy)
Bedwantsen zijn zo'n zes milimeter lange insecten die in en rond bedden leven. Ze houden niet van licht, maar wel van warmte en uitgeademde lucht, en vooral van bloed. De piepkleine beestjes zijn de grote angst van hotels, die voor de coronacrisis steeds vaker met bedwantsplagen te maken kregen. Dat levert boze gasten op die deze beestjes zonder dat ze het doorhadden ook nog eens mee naar huis namen.
Is het gevolg voor hotels vooral reputatieschade, voor de bewoners van een onderzeeboot (waar het doorgaans juist donker, warm is en vol uitgeademde lucht) is een bedwantsenplaag gekmakend. Helemaal als er geen actie wordt ondernomen. Heb je eenmaal bedwantsen in je bed dan kom je er niet zonder professionele hulp van af. En die bedwantsen kwamen dus aan boord van een van Amerika's duurste en meest geheime onderzeeboten, USS Connecticut (Seawolfklasse).
Een onderofficier die anoniem wil blijven, uit angst voor vergeldingsmaatregelen, vertelde zijn kant van het verhaal aan de Navy Times. Volgens hem wilde de marineleiding pas actie ondernemen als er fysiek bewijs was voor de aanwezigheid van bedwantsen. Tot die tijd werd de bemanning niet geloofd en gebeurde er niets.
Dit leidde tot bizarre situaties op de Connecticut, dat het ongedierte aan boord heeft sinds de arctische oefening ICEX 2020 in maart vorig jaar. Een jaar lang werden de bemanningsleden in hun bed gebeten door bedwantsen. En dat gaat niet onopgemerkt; een beet leidt tot een bijtwondje dat dagenlang kan jeuken. Het leidde ook tot angst om iedere keer weer gebeten te worden. Bemanningsleden wilden niet meer in hun eigen bed slapen en verkozen op zee een stoel als slaapplek of sliepen op dek in hun eetverblijf. Was de Connecticut in de haven, dan sliepen bemanningsleden in hun auto's, uit angst voor krioelende beestjes onder de lakens.
De bedwantsen moeten zich in het paradijs hebben gewaand omdat aan boord van deze 108-meter lange onderzeeboot bedden worden gedeeld ('hotbunking'), waardoor bedwantsen in de gedeelde bedden zich vrijwel aan de lopende band tegoed konden doen aan het bloed van de onderzeebootmannen- en vrouwen.
Ongediertebestrijding
Pas toen de bemanning in februari van dit jaar een aantal wantsen wisten te vangen, was de leiding overtuigd van de aanwezigheid van het ongedierte. Alle matrassen, lakens, handdoeken en gordijnen werden vervangen of grondig gereinigd. Eerder had de bemanning zelf al geprobeerd de beestjes uit alle slaapgerei te stomen, maar dit sorteerde geen effect.
Volgens de onderofficier die tegenover de Navy Times zijn verhaal deed, is de situatie niet alleen vervelend voor de bemanning, maar ook gevaarlijk voor de gehele boot: "Als iemand slaaptekort heeft, omdat hij in bed levend verslonden wordt door bedwantsen, kan hij in slaap vallen terwijl hij aan het roer zit van de boot en bijvoorbeeld de boot aan de grond kan laten lopen." De anonieme officier zegt vooral teleurgesteld te zijn in het weinig daadkrachtige optreden van de leiding van de Connecticut. Hij benadrukt dat het leven op een onderzeeboot mentaal al zwaar genoeg is, zonder continu uit je slaap gehouden te worden door bedwantsen.
De marineleiding blijft erbij goed gehandeld te hebben, maar maakte zich deze week volgens de Navy Times opnieuw impopulair bij de bemanning. Er staat een oefening op het programma, waarbij de gehele bemanning aanwezig zal zijn op de onderzeeboot. De matrozen en onderofficieren worden door de leiding gedwongen om in hun eigen bed te overnachten, waardoor zij het gevoel kregen als testobject te worden ingezet.
Inmiddels zou USS Connecticut bedwantsvrij zijn, zo zegt de Amerikaanse marine tegen CNN. Gisteren verliet USS Connecticut met onbekende bestemming vanuit thuishaven Bremerton aan de westkust weer naar zee.
Geheim
Hoewel de Amerikaanse marine zo nu en dan iets publiceert over de onderzeeboten van de Los Angelesklasse of Virginiaklasse, is de US Navy erg zwijgzaam als het gaat over de Seawolfklasse. En dat terwijl het niet eens onderzeeboten met ballistische raketten zijn. Aangenomen wordt dat de drie onderzeeboten van de Seawolfklasse speciaal zijn aangepast om onder het ijs te kunnen opereren en zijn ingericht als inlichtingenonderzeeboten.
Oorspronkelijk zou de Seawolfklasse uit een stuk of 30 onderzeeboten bestaan, maar vanwege de exploderende kosten, werd een fractie van dat aantal gebouwd.
De onderzeeboten van deze klasse zijn bij uitstek geschikt om onderzeeboten met ballistische raketten van bijvoorbeeld China of Rusland te volgen en er informatie over te verzamelen, maar over de operaties van de Seawolfklasse is vrijwel niets bekend. Dat de aanwezigheid van de Seawolf vorig jaar zomer in wateren rond Noorwegen en de Barentszzee plotseling door de Amerikaanse marine werd gedeeld, wordt door experts gezien als een herinnering aan het adres van de Russische president Poetin.
USS Connecticut opereert vooral vanuit Bremerton, nabij Seattle, in de staat Washington. Daar vandaan kan de sub via de Beringzee onder het ijs door, maar uiteraard ook in de Pacific richting China en Noord-Korea varen.
