De Australische overheid heeft een ontwerp van Damen gekozen voor de nieuwste landingsschepen van de marine, zo maakte de Australische regering bekend in een persbericht. De productie van de acht grote landingsschepen, genaamd LST 100, zal volledig plaatsvinden in Australië, op de scheepswerf van Austal. Het project zal duizenden banen opleveren, verkondigt het ministerie van Defensie.
De LST 100 is een groot landingsschip en niet te vergelijken met een landingsvaartuig dat in het dok van een amfibisch transportschip past. Dit zijn zelfstandig varende landingsschepen (die wel beschermd moeten worden door fregatten), zoals ook Rusland de Ropuchaklasse heeft. De LST 100 fors: met een waterverplaatsing van 3.900 ton is dit landingsschip dus groter dan een M-fregat. (Beeld: Damen)
Australië koopt acht stuks, ter vervanging van de huidige Balikpapanklasse landingsschepen. De aankoop wordt als belangrijk gezien binnen de bijgewerkte Nationale Defensiestrategie. De nieuwe landing craft heavy staan centraal in dat plan en in de herstructurering van de landmacht, zo staat te lezen.
Deze schepen spelen, in combinatie met Landing Craft Medium en amfibische voertuigen, een sleutelrol in een strategie waarin voorkomen wordt dat een tegenstander een bepaald gebied kan betreden. Deze strategie richt zich op het inzetten en ondersteunen van landstrijdkrachten met langeafstands- en maritieme aanvalsmogelijkheden in kustgebieden. Voor dat laatste kocht Australië 42 HIMARS-raketsystemen aan, en ook de toekomstige Hunterklasse destroyers, Virginiaklasse onderzeeboten zullen kunnen beschikken over raketten om over een lange afstand doelen te beschieten, zoals de Tomahawk-kruisvluchtwapens en Naval Strike Missiles.
Productie in eigen land
Australië bedong dat de acht schepen in eigen land worden gebouwd, bij de Australische scheepswerf Austal. De productie moet worden opgestart in 2026 en levert heel wat banen op in het land: 1.100 mensen zullen direct werken aan het project, 2.000 anderen zijn indirect betrokken, als werknemers van toeleveranciers bijvoorbeeld.
"Deze schepen zullen worden gebouwd in Australië, van Australisch staal. Dat onderstreept niet enkel de toewijding van deze regering om Australiërs veilig te houden, maar ook om een veiligere toekomst te bouwen in Australië", zei minister van Defensie-industrie Pat Conroy. "Dit project is een belangrijk onderdeel van onze plannen om zowel in Zuid- als West-Australië een continue militaire scheepsbouw te hebben, wat duizenden goedbetaalde en hooggekwalificeerde jobs oplevert."
Scheepsbouwer Austal was in het verleden al betrokken bij tal van maritieme projecten, vooral van kleinere scheepsklasses, voor de Australische marine en in het buitenland. De Independenceklasse littoral combat ships van de Amerikaanse marine is een van de prestigeprojecten van het bedrijf, dat daarnaast de verschillende patrouillevaartuigen van de Australische marine bouwt. Het werd ook geselecteerd om samen met Birdon de middelgrote landingsschepen te ontwerpen en bouwen. Van deze klasse wil de Australische marine er 18 bestellen, die net als de zware landingsschepen op basis van het LST 100-ontwerp van Damen, op de scheepswerf van Austal in Henderson zullen worden gefabriceerd.
Net zoals de grotere LST 100-landingsschepen kunnen deze materiaal vervoeren van kust naar kust, maar net zo goed van een groter landingsschip naar de kust, of naar een ander schip. Cruciaal in het nieuwe plan van de Australische strijdkrachten is dat deze schepen goed en nauw samenwerken met de Canberra-klasse en Bay-klasse landingsschepen.
Illustratie van de LST 100 in kleuren van de Nederlandse marine. (Beeld: Damen)
Landing Ship Transport 100
De naam geeft eigenlijk alles weg: de LST 100 (Landing Ship Transport) is een honderd meter lang transportschip van Damen, bedoeld om (militair) materieel aan wal te krijgen in gebieden met laag water, een kleine aanlegsteiger of enkel een strand om materieel op neer te zetten. De schepen kennen, zo valt te lezen op de website van Damen, een waterverplaatsing van 3.900 ton en worden aangedreven door twee Caterpillar 3516-C-motoren. Een crew van 18 man bemant de schepen.
De schepen bieden in totaal 1020 vierkante meter aan laadruimte aan: een Roll-on-Roll-off-ruimte van 575 vierkante meter, cargodek van 440 vierkante meter, voorraadruimte van 220 m2 en 35 m2 voor munitie. De landingsschepen kunnen troepen of materiaal aan land brengen via grote deuren in de boeg en achtersteven van het schip of via een kraan. De hellingen hebben elk een draagkracht van 70 ton. Daarnaast kan het schip twee kleinere landingsschepen in het water zetten met kranen en is op het achterdek een landingsplaatsvoor een helikopter of drone van het formaat van een NH90.
Nigeria was eerst
Volgens het Australische persbericht kan het 250 militairen of 500 ton aan materiaal, bestaande uit zes M1 Abrams-tanks, 11 Redback-infanteriegevechtsvoertuigen of 26 HIMARS-raketsystemen kwijt op de schepen. Ze worden ingezet voor het droppen en oppikken van mariniers, maar ook voor verplaatsingen van goederen, humanitaire missies en noodsituaties. Voor evacuaties van burgers biedt het schip plaats aan 450 mensen.
Het LST 100-design werd eerder ook verkocht aan de Nigeriaanse marine. De NSS Kada werd in 2021 te water gelaten op de scheepswerf van Albwardy Damen in Sharjah in de Verenigde Arabische Emiraten en arriveerde in 2022 in Nigeria. Tijdens de vaart richting haar nieuwe thuishaven, maakte de Nigeriaanse overheid bekend een tweede exemplaar te gaan kopen. Over de vooruitgang hiervan is niets bekend.
Auteur: Kasper Goossens Kasper schrijft sinds november 2023 als freelance journalist voor Marineschepen.nl. Eerder werkte hij onder meer voor de Belgische nieuwswebsite Business AM, waar hij zich specialiseerde in defensie en geopolitiek. Wekelijks bundelt hij de belangrijkste gebeurtenissen in deze sectoren in een nieuwsbrief op Substack, 'Defense in Brief'. Kasper studeerde Journalistiek aan de Arteveldehogeschool in Gent.
