Marineschepen.nl
 
   
 

Japan wil gigantische kruisers voor raketverdediging


Door: Frederik van Lokeren
Bericht geplaatst: 12-09-2022 | Laatst aangepast: 12-09-2022


Het Japanse Ministerie van Defensie laat in haar voorstel voor het budget voor 2023 weten dat het de bouw van twee schepen met een waterverplaatsing van 20.000 ton beoogt. Beide schepen moeten de verdediging tegen ballistische raketten (Ballistic Missile Defense, BMD) kunnen uitvoeren, maakte de Japanse minister van Defensie volgens USNI News bekend.

SM-3
SM-3 raket die de VLS van een Amerikaans marineschip verlaat. (Foto: Missile Defense Agency)

Met de bouw van beide schepen stapt Japan nu definitief af van de plannen om twee BMD-systemen op land te bouwen (genaamd AEGIS Ashore). Reeds in juni 2020 liet Japan weten dat het af zag van de 'AEGIS op land'-modules wegens het risico op schade van de omgeving. De hoofdreden was dat men niet kon garanderen dat de aandrijfraketten van de SM-3 onderscheppingsraketten, die korte tijd na vertrek door de raket worden afgestoten, binnen de aangewezen veiligheidszones zouden neerkomen.



De verdediging tegen ballistische raketten zou, met het stoppen van AEGIS Ashore, overgenomen worden door de acht AEGIS-torpedobootjagers van de Japanse marine. Maar de twee nieuwe BMD-schepen moeten de werklast van deze acht verminderen, omdat zij ook ingezet moeten worden ter afschrikking van schepen en vliegtuigen in zuidwestelijke wateren, zo liet de minister van Defensie vrijdag weten.

Slagkruisers
Er is momenteel weinig bekend over de twee nieuwe schepen, buiten het feit dat deze schepen een waterverplaatsing van 20.000 ton hebben, een lengte ongeveer 210 meter en een breedte van rond de 39,6 meter. Voor moderne begrippen, zouden dat grote schepen zijn.

Hiermee zouden de nieuwe schepen qua waterverplaatsing in dezelfde categorie vallen als de lichte vliegdekschepen uit de Izumoklasse, maar dan wel een 30 meter korter en tweetal meter breder. Bovendien zouden de nieuwe Japanse BMD-slagkruisers 5.000 ton zwaarder zijn dan de torpedobootjagers van de Zumwaltklasse en tot 9.000 ton zwaarder dan de Chinese kruisers uit de Type 055/Renhaiklasse. De enige schepen die zwaarder zijn en een soortgelijke rol vervullen zijn de Russische Kirovklasse slagkruisers met een waterverplaatsing van 24.000 ton.

Ondanks de enorme grootte, zijn ze niet uniek in de Japanse geschiedenis. Tal van Japanse slagschepen waren veel zwaarder dan 20.000 ton. De slagschepen van de Yamatoklasse (grootste ooit gebouwd) maten 65.000 ton.



De flinke waterverplaatsing is mogelijk nodig om stabiliteit te bieden aan de radarinstallatie aan boord. De nieuwste AEGIS-schepen varen met de AN/SPY-7 radar, maar AEGIS systemen aan land gebruiken de LRDR radar die tot twee keer groter is dan de SPY-7. Het is geweten dat Japan reeds componenten heeft aangekocht van de AEGIS aan land systemen, maar er is geen bevestiging of de radarsystemen onderdeel waren van deze aankoop.

Indienstname van de schepen dient in 2027 en 2028 te gebeuren, wat weinig tijd laat om het schip te ontwerpen. Mogelijks zal Japan het ontwerp van deze nieuwe AEGIS-slagkruisers laten baseren op reeds bestaande schepen. Zowel de Huyga als de Izumoklasse lichte vliegdekschepen zijn mogelijke kandidaten aangezien afmetingen en waterverplaatsing in de buurt komen van het beoogde ontwerp. De Izumoklasse lijkt de meest mogelijke kandidaat om als basis te dienen voor het ontwerp van deze slagkruisers. Het bestaande ontwerp kan makkelijke ingekort en minder hoog gebouwd worden om zo dichter aan te leunen bij het reeds gekende ontwerp van de BMD variant van de San Antonioklasse.

Maar ook het ontwerp van de Amerikaanse San Antonioklasse kan als basis dienen. De Amerikaanse werf Huntington Ingalls Industries had in 2014 een variant van de San Antonioklasse LPD's gepresenteerd, die gespecialiseerd is in BMD. Deze BMD-variant heeft een vergrote radarinstallatie aan de bovenbouw in combinatie met 288 Mk 41 of 144 Mk 57 verticale lanceersystemen in het achterste deel van het schip.

Maya
JS Maya is 170 meter lang en een waterverplaatsing van maximaal 10.000 ton. (Foto: Japanese Maritime Self-Defence Force)

Operationele inzet
Zoals vermeld is de grote bezorgdheid van Japan het risico op schade bij de lancering door een BMD-systeem op land. Door deze systemen op slagkruisers te monteren en op zee in te zetten vermindert het risico op collaterale schade door neervallende brokstukken aanzienlijk. Het nadeel aan deze slagkruisers is echter de operationele inzetbaarheid in aantallen. De twee AEGIS op land systemen worden nu vervangen door twee slagkruisers. Echter, de nood voor onderhoud, modernisatie en het opwerken van de bemanning betekent dat in werkelijkheid vaak slechts één schip operationeel inzetbaar zal zijn. Aangezien Noord Korea de grootste dreiging vormt, zullen deze schepen naar alle waarschijnlijkheid in de Zee van Japan worden ingezet. Vanuit een centrale positie in deze zee kan één slagkruiser wel de vereiste veiligheid bieden, maar zijn er geen reserves.

De slagkruisers bieden een tactisch voordeel aangezien ze mobiel zijn en geen vaste locatie hebben in tegenstelling tot het BMD-systeem op land. Hierdoor wordt het Japanse raketverdedigingssysteem minder kwetsbaar voor een verrassingsaanval, aangezien de locatie steeds wijzigt en aangepast kan worden waardoor vijandelijke eenheden ze eerst moeten kunnen opsporen en detecteren.

De operationele inzet van beide slagkruisers in de Zee van Japan moet het ook toelaten om de AEGIS-torpedobootjagers vrij te maken voor andere taken. Japan opereert momenteel acht van deze torpedobootjagers, twee uit de Mayaklasse, twee uit de Atagoklasse en vier uit de Kongoklasse. Deze torpedobootjagers kunnen hierdoor meer ingezet worden voor maritieme afschrikkings- en patrouilletaken ten zuidwesten van Japan. De mobiliteit van de slagkruisers laat het eveneens toe om deze schepen in te zetten tegen de dreiging komende van Chinese ballistische raketten die over de Oost-Chinese Zee en Ryukyu eilanden vliegen.

Naast de inzet van SM-3 raketten tegen ballistische raketten, kunnen de schepen ook gebruik maken van de SM-6 missiele tegen luchtdoelen en anti-scheepsraketten. Mogelijks kunnen deze slagkruisers ook uitgerust worden met de tweede generatie van de Type 12 raketten. Deze verbeterde variant heeft een betere stealth-ontwerp en vergrootte actieradius van 200 tot 900 kilometer. De Type 12 kan zowel doelen op zee als op land aanvallen. Uitgerust met de Type 12 kunnen de Japanse slagkruisers de rol van een arsenaalschip op zich nemen in toekomstige maritieme conflicten. De tweede generatie van de Type 12 missiele staat gepland om tegen 2026 in dienst te worden genomen, een jaar voor de eerste slagkruiser.

Indien de slagkruisers gelijken op de BMD-variant van de San Antonioklasse zullen deze over 288 lanceercellen elk beschikken. Dit is 2,5 keer meer dan het aantal lanceercellen op een Type 055 Renhai kruiser van de Chinese Volksmarine of 3 keer meer dan het aantal op een Arleigh Burkeklasse torpedobootjager. Met slechts twee slagkruisers kan Japan bijgevolg een vloot van vijf Chinese kruisers evenaren. Hierdoor vormen de Japanse slagkruisers een belangrijke component in de toekomstige maritieme afschrikking tegen de Chinese Volksmarine en het herstellen van de maritieme machtsbalans in de regio.



comments powered by Disqus


Marineschepen.nl

Contact

Over deze site

Adverteren

Doneren
Blijf op de hoogte via:

Twitter

Facebook

LinkedIn

Instagram

Copyright

Alle rechten voorbehouden.

Sinds 13 augustus 2001



Menu
Nieuwsoverzicht

Gerelateerde artikelen