Door: Frederik van Lokeren
Bericht geplaatst: 18-10-2022 | Laatst aangepast: 18-10-2022
De recente Noord-Koreaanse ballistische rakettesten worden door Zuid-Korea en Japan als een destabiliserende factor in de regio beschouwd, maar de toenemende Noord-Koreaanse dreiging zorgt er ookvoor dat de regionale maritieme samenwerkingen verder verstevigd worden. Voornamelijk de maritieme samenwerking tussen de Amerikaanse, Japanse en Zuid-Koreaanse marines is de afgelopen weken verder versterkt door middel van gezamenlijke oefeningen. Naast militaire oefeningen is de samenwerking ook verder uitgebreid naar het opzetten van het uitwisselen van gegevens aangaande ballistische raketten.
Van voor naar achteren: USS Chancellorsville, JS Chokai, ROKS Sejong de Grote (Sejongdaewanggeup Guchukham). (Foto: Japanse marine)
Op 6 oktober vond er een gezamenlijke tri-nationale maritieme oefening plaats in de Zee van Japan waarbij de Amerikaanse, Japanse en Zuid-Koreaanse marine gezamenlijk aanwezig was. De schepen die deel namen aan deze oefening waren de Amerikaanse kruiser USS Chancellorsville uit de Ticonderogaklasse, de Japanse torpedobootjager Chokai (Kongoklasse) en de Zuid-Koreaanse torpedobootjager Sejong de Grote uit de gelijknamigeklasse.
Opvallend was dat deze oefening ook het delen van informatie aangaande ballistische raketten omvatte. Hoewel niet gespecifieerd werd welke informatie precies werd gedeeld, is het vermoeden dat het ging over informatie over Noord-Koreaanse ballistische raketten. De oefening kwam dan ook enkele dagen nadat een Noord-Koreaanse ballistische raket over Japan vloog tijdens een rakettest op dinsdag 4 oktober.
De informatie die gedeeld werd zal naar alle waarschijnlijkheid de ballistische data en vluchtkarakteristieken van Noord-Koreaanse raketten omvatten. Deze data wordt deels door het systeem voor Ballistic Missile Defence (BMD) gebruikt om de kans op onderschepping te vergroten. Met het delen van deze informatie bereikt men dat alle drie de marines over zo goed als mogelijk aangevulde datasets beschikken om in geval van nood beter in te kunnen grijpen indien een Noord-Koreaanse ballistische raket ooit onderschept dient te worden.
Het delen van deze informatie is echter uiterst ongewoon omdat deze vaak geclassificeerd is en een essentieel onderdeel vormt van de Amerikaanse BMD. Het verstrekt de gezamenlijke samenwerking tot een hoger niveau en versterkt het wederzijdse vertrouwen tussen de drie landen om gezamenlijk een lijn te trekken tegen Noord-Korea.
BMD op zee betekent flexibiliteit
De geografische ligging van Noord-Korea heeft als gevolg dat verdediging tegen ballistische raketten in deze regio een belangrijk maritiem element krijgt. De meest effectieve manier om een ballistische raket te onderscheppen is door deze reeds in de beginfase te detecteren en te traceren om zo een meer accurate onderscheppingskoers te hebben. Oorlogsschepen in de Zee van Japan zijn uiterst geschikt om de lanceringen reeds in de beginfase te detecteren en verder te volgen. De Japanse keuze om twee BMD-slagkruisers met een waterverplaatsing van 20.000 ton te bouwen is naar alle waarschijnlijkheid genomen om verdedigingssystemen zo snel mogelijk tegen Noord-Korea te kunnen ontplooien.
Daarnaast zijn schepen mobiel en kunnen deze verspreid worden opgesteld. Dit dwarsboomt Noord-Korea in een plan om ballistische raketten af te vuren die op-land-gebaseerde systemen zoveel mogelijk moeten vermijden.
Noord-Korea al katalysator
De maritieme samenwerking tussen de Verenigde Staten, Japan en Zuid-Korea wordt momenteel gedreven door de Noord-Koreaanse dreiging. Echter binnen de regio is er natuurlijk ook de opmars van de Chinese Volksrepubliek die mee een destabiliserende factor vormt voor onder andere Japan en Zuid-Korea. Zo blijven Chinese en Russische marineschepen nog altijd actief in de wateren rondom Japan, zoals onlangs nog werd waargenomen tijdens de afsluitende zomermanoeuvres van de Russische Pacifische Vloot. Deze manoeuvres omvatten onder andere een zoveelste rondvaart om de Japanse thuiseilanden heen in de maand september. De schepen werden geïdentificeerd als de Renhaiklasse kruiser Nanchang, het Type 054A fregat Yancheng en een Type 903 bevoorradingsschip. Langs de Russische zijde waren er drie korvetten uit de Steregushchyklasse: de Sovershenny, Gromky en Aldar Tsydenzhapov.
Tevens is er nog altijd de uitbreiding van de Russische Pacifische Vloot met de aankomst van de onderzeeboot Magadan (Improved Kiloklasse) op 9 oktober. De Magadan en haar escorte voeren op 7 oktober, een dag na de trinationale oefening, de Zee van Japan binnen. Deze onderzeeboot heeft Vladivostok als thuisbasis en kan direct inzetbaar zijn in de Zee van Japan.
Tot op heden zijn er echter nog geen duidelijke tekenen dat Japen en Zuid-Korea zich resoluut aan de Verenigde Staten binden om actief de Chinese en Russische dreiging te confronteren. De Chinese opmars richt zich in de eerste plaats op het confronteren van Amerikaanse invloed in de Pacifische Regio en vormt slechts een indirecte dreiging voor Zuid-Korea en Japan. De Noord-Koreaanse dreiging is daarentegen een directe en concrete dreiging.
De situatie rond Noord-Korea kan echter een precedent scheppen waarbij de Amerikaanse, Zuid-Koreaanse en Japanse militaire samenwerking een veel complexere diepgang kent en naast het beschermen van de gezamenlijke maritieme interesses zich ook begint te vertalen naar het gezamenlijk opzetten van raketverdediging op zee.
