Marineschepen.nl
 
   
 

Marine wil op korte termijn grote zwaarbewapende schepen met enkele bemanningsleden


Door: Jaime Karremann
Bericht geplaatst: 23-11-2022 | Laatst aangepast: 23-11-2022


Vier grote, laagbemande schepen, vol met raketten. In het midden vaart een fregat dat op afstand de raketten van deze schepen kan lanceren. Dit is, kort gezegd, het idee waar de Defensie Materieel Organisatie (DMO) voor de marine aan werkt en op korte termijn wil testen. De naam: TRIFIC.

Trific
Zo moet het er in de toekomst ongeveer uit zien: een fregat omringd door laagbemande civiel gebouwde schepen, die voorzien zijn van raketten. Bovenstaand beeld is door Marineschepen.nl gefabriceerd en is een schets. Er is nog geen keuze gemaakt voor schepen of wapensystemen. (Foto en bewerking: Jaime Karremann/ Marineschepen.nl)

"TRIFIC staat voor The Rapidly Increased Firepower Capability Royal Netherlands Navy", zegt Hoofd Afdeling Maritieme Systemen van DMO, KTZ Paul Flos.

Marineschepen.nl was onlangs in Utrecht op bezoek bij deze 'blauwe' afdeling van DMO op de Kromhoutkazerne in Utrecht voor een uitgebreid interview met KTZ Flos. In dit artikel richten we ons op TRIFIC, in het volgende stuk gaan we dieper in op de afdeling AMS, het ontwerpen van schepen, Northern Naval Shipbuilding Cooperation en nog veel meer.



De marine heeft dringend behoefte aan meer slagkracht. Er komen wel nieuwe fregatten aan die modernere en capabelere wapensystemen hebben dan de huidige schepen. Ook kruisvluchtwapens staan op het wensenlijstje, maar die moeten wel in bestaande lanceerinrichtingen worden geplaatst. De slagkracht van de fregatten kan uitgebreid worden door meer lanceerinrichtingen te plaatsen, maar het duurt nog jaren voor de nieuwe schepen komen.

"Kijkend naar huidige dreigingen, hebben we die raketten gewoon nodig", zegt Flos. "Als je het aantal raketten ziet dat nodig is, op een gegeven moment past dat niet meer. Ook niet in het ontwerp van FuAD [vervanger LCF, JK]." Een jaar geleden kwam Flos met zijn Hoofd Bovenwatertechnologie Johan den Arend op het idee om grote onbemande schepen van zo'n 60 of 70 meter lang te gebruiken om op korte termijn de slagkracht van de marine te vergroten.

Flos: "Al pratende kwamen we uit bij een concept: een commercieel verkrijgbare off-shore tender. Je kent ze wel, een schip met aan de voorkant een dekhuis en dan een heel lang dek. Dat dek zetten we helemaal vol met raketten. Het schip heeft behalve een navigatieradars geen andere sensoren, maar krijgt zijn informatie en lanceeropdrachten van het moederschip: een LCF [Luchtverdedigings- en Commandofregat], een OPV [patrouilleschip] of ander schip. En zeker de FuAD."

"De opdracht die ik Johan en zijn team in maart heb gegeven, is onderzoek of dit mogelijk is en hoe snel we dit kunnen krijgen. Snelheid is belangrijk, want we hebben het nu nodig", zegt Flos. "Dat concept hebben we in een grote schets neergezet. Johan is de hele wereld rondgereisd en heeft een keurig rapport geschreven. Daar kwam uit dat het haalbaar is. Onderdeel daarvan was ook een TNO-studie naar de beste samenstelling, dat bleek een moederschip met vier TRIFIC-bootjes te zijn. Deze bootjes blijven overigens binnen zichtsafstand: zo'n vijf mijl [ruim negen kilometer, JK]."

VLS
Een LCF heeft 40 verticale lanceercellen, eigenlijk alleen voor luchtverdedigingsraketten. Links in beeld is nog ruimte voor uitbreiding naar 48, mocht de marine meer raketten nodig hebben. Uitbreiding kan ook met TRIFIC. Vier TRIFIC-schepen hebben samen 192 VLS-cellen. Een kruiser van de Ticonderogaklasse heeft 122 lanceercellen, de grootste Chinese kruisers (Renhaiklasse) hebben er 112. De kosten voor TRIFIC zijn echter beduidend lager. (Foto: Defensie)

Raketten
De schepen zijn commercieel van de markt verkrijgbaar, maar de raketten uiteraard niet. DMO heeft het afgelopen jaar met tal van aanbieders gesproken. Flos: "Je kan op het dek van die schepen containers met een lanceerinrichting zetten. We hebben voor de raketten en lanceerinrichtingen gesproken met Franse, Duitse, Israëlische en Amerikaanse aanbieders. Een uiterst korte levertijd is ook een eis: leverdatum binnen een jaar. Echt uniek, maar het kan wel."

"Op een dek van een schip van 60 tot 70 meter kan je zo'n zes containers met raketten kwijt. Acht missiles per container, maal zes. En dat zijn er nog meer als je er kleinere raketten op zet."

De wapens die gelanceerd kunnen worden, zijn divers: luchtverdedigingsraketten, kruisvluchtwapens. Flos: "Je kan er alles opzetten wat je wilt, ook loitering ammunition, als je mariniers moet ondersteunen."

"Er is ook ruimte voor softkilloplossingen met ECM [een soort stoorzender om bijvoorbeeld inkomende raketten te misleiden, JK], waardoor die vier bootjes zich ook elektronisch kunnen voordoen als groot schip. Als er dan een missile onze kant opkomt, moet hij al kiezen. Overigens worden de TRIFIC-schepen beschermd door het moederschip, middels de raketten die ze zelf aan boord hebben."

Door alleen containers met wapens op de schepen te zetten, houd het project "snel en goedkoop", zo zegt Flos.



Radardata
De TRIFIC-schepen hebben zelf geen sensoren. "Alleen een navigatieradar. Wel crypto en een link voor de vuurleidingsdata die naar de raketten moet worden verzonden."

De integratie van dit geheel in het bestaande CMS (de software in de commandocentrale om met het fregat te vechten) is volgens Flos de grootste uitdaging. "Maritieme IT zegt dat dit op korte termijn mogelijk is, daar streven we naar."

"Die bootjes praten ook met elkaar. Want er moet ook bepaald worden welk schip gaat vuren; voor welk schip is dat het handigst en welk schip kan op dat moment vuren."

De maandelijkse nieuwsbrief van Marineschepen.nl

Lees hier meer over de inhoud van de nieuwsbrief

Toch niet onbemand
Hoewel het plan was om deze schepen volledig onbemand te laten varen, bleek dat nog een brug te ver.

"Onbemande schepen met wapens, dat ligt nog lastig. Dus nu houden we het op low manned surface vehicle's: LMSV. De schepen hebben een kleine crew van tien man per bootje. En in het huidige concept is er altijd een man in the loop. Vuurleidingsdata gaat van het moederschip naar het TRIFIC-bootje en dan is er nog iemand om te beoordelen of het bootje veilig mag vuren, hij of zij drukt dan het knopje in. In theorie kan ook iemand ergens anders akkoord geven, maar er zit altijd iemand tussen", zegt Flos.

"Uiteindelijk gaan we naar een low manned autonoom systeem. De derde stap is volledig autonoom."

Naar de Haagse werkelijkheid
"Het plan staat in de Defensie nota als ‘gedistribueerd optreden’", gaat Flos verder. "Overal waar we dit concept presenteren, ook bij de CDS [Commandant der Strijdkrachten], is men er van overtuigd dat we dit nodig hebben en dat het de juiste manier is om snel de slagkracht te vergroten."

"We hebben een stappenplan gemaakt. Klein beginnen en groot eindigen. Think big, act small. Wat is het minimale concept dat we willen en we willen het concept testen," zegt Flos. Het project ligt nu bij de directie Plannen, die onder de CDS valt gaat over meerjarenplannen en behoeftestellingen. In overleg met hen bezien we hoe we dit plan gaan uitrollen.



comments powered by Disqus


Marineschepen.nl

Contact

Over deze site

Adverteren

Doneren
Blijf op de hoogte via:

Twitter

Facebook

LinkedIn

Instagram

Copyright

Alle rechten voorbehouden.

Sinds 13 augustus 2001



Menu
Nieuwsoverzicht

Gerelateerde artikelen

Defensienota

Amerikaanse voorsprong in lanceercellen wordt kleiner