Het permanente NAVO-mijnenbestrijdingsflottielje SNMCMG1 heeft afgelopen week tien zeemijnen geruimd nabij de Waddeneilanden. Hoewel er nog vele duizenden explosieven op de Noordzee liggen, komt het volgens de marine zelden voor dat zoveel mijnen in één keer kunnen worden geruimd. De Nederlandse mijnenjager Zr.Ms. Zierikzee maakt deel uit van het vlootverband.
Screenshot van het filmpje van de ruiming eerder deze week. (Beeld: Defensie)
De explosieven die zijn geruimd zijn zeemijnen uit de Tweede Wereldoorlog en werden eerder aangetroffen tijdens de zoekactie naar de over boord geslagen containers van het containerschip MS Zoë, zo meldde Defensie vandaag in de bekendmaking.
Destijds waren hydrografisch opnemingsvaartuig Zr.Ms. Luymes en mijnenjager Zr.Ms. Vlaardingen betrokken bij die zoektocht. Zij verplaatsten bovendien enkele zeemijnen omdat zij te dicht bij pijpleidingen en kabels lagen. Deze week zijn ze onschadelijk gemaakt.
Dat gebeurde door de Standing NATO Mine Countermeasures Group 1 (SNMCMG1) die op uitnodiging van de marine deze week ten noorden van de Waddeneilanden opereerde. Deze groep vaart momenteel onder Deense leiding en het commando wordt dan ook gevoerd vanaf een Deens patrouilleschip, HDMS Thetis (gelijknamige klasse). Verder maken BNS Bellis (Asterklasse, België), FGS Dillingen (Frankenthalklasse, Duitsland), KNM Hinnøy (Oksoyklasse, Noorwegen) en HMS Ramsey (Sandownklasse) deel uit van het verband.
De schepen arriveerden eind mei in de Noordzee, nadat zij eerder in de Oostzee aan de Historical Ordnance Disposal operatie Open Spirit deelnamen. De mijnenbestrijdingsflottieljes van de NAVO combineren al vele jarenlang oefeningen met het ruimen van de vele duizenden explosieven op de bodem van o.a. de Oostzee en de Noordzee. Zo ontdekten NAVO-mijnenjagers in 2015 in vier dagen tijd maar liefst 36 explosieven in de aanloop naar de haven van Kiel. De tien explosieven op de Noordzee lijken er niet veel, maar door onze zanderige zeebodem verdwijnen explosieven snel en komen later (soms op een andere plaats) weer op de bodem te liggen.
Het ruimen van oude explosieven is één taak, een andere is het oefenen in het echte mijnenbestrijden. Toenmalig Groepsoudste Jan van Zanten zei hier in 2013 over: "Het ruimen van bommen op de Noordzee mag je eigenlijk niet vergelijken met het echte mijnenbestrijden. Met bovendien moderne mijnen. Dat is toch een andere tak van sport. Daarom is die oefening belangrijk.
Een goed mijnenveld is een mix van verschillende mijnen. Dat doen we hier [Beneficial Archer 2013] ook: grondmijnen, verankerde mijnen, verschillende vormen en diepten om daar de sonars en de mensen mee te testen. Bij het mijnenjagen heb je te maken met de vorm, het materiaal van de mijn, bodemsoorten, onder water zicht, temperatuurlagen [ivm afbuigingen van sonarsignalen, JK], etc. Dat is echt lastig en bovendien overal anders. Daarom is het zo belangrijk dat we deze oefening ook in andere wateren doen, zo willen we ook naar de Middellandse Zee en de Arabische Golf om onze kennis op peil te houden. Al is dat met een bestand van zes mijnenjagers passen en meten."
