Marineschepen.nl
 
   
 

Waarom haalde Japan de Noord-Koreaanse raket niet neer?


Door: Jaime Karremann
Bericht geplaatst: 29-08-2017 | Laatst aangepast: 29-08-2017


Vanochtend vroeg vloog een ballistische raket over het Japanse eiland Hokkaido heen. De alarmbellen rinkelden, maar de raket belandde in zee. Weer een Noord-Koreaanse test. Het was gelukkig weer een test. De vraag is: waarom haalde Japan de raket niet neer?

SM-3
Tijdens een oefening wordt een SM-3 door een Japans marineschip gelanceerd. (Foto: Raytheon)

Noord-Korea lanceerde een naar verluidt nieuwe Hwasong-12 raket. Dit is een ballistische raket, bedoeld voor kernwapens. Net als andere ballistische raketten vloog het projectiel door de ruimte naar zijn einddoel: ten oosten van het meest noordelijke van de vier grote Japanse eilanden, in zee.



Was er niet eerder een Noord-Koreaanse raket over Japan geschoten? Jawel, in 1998 en 2009. Maar toen was het volgens Pyongyang een satellietlancering. Misschien geloofde niemand het, Noord-Korea kwam er wel mee weg.

Vooralsnog gebeurde dat nu ook. De Japanse alarmbellen rinkelden, de inwoners kregen alarmberichten via hun telefoon en Japanse treinen stopten om reizigers de kans te geven om te schuilen.

De raket werd echter ongemoeid gelaten. Waarom?

SM-3
JDS Chokai, een van de vier Kongoklasse torpedobootjagers met SM-3 raketten tegen ballistische raketten. (Foto: US Navy)

Japan heeft de middelen
Eerst iets over de raket. Het hoogste punt van de baan van de ballistische raket lag op 550 km boven de aarde. Dat is hoog, dik 100 km hoger dan André Kuipers in het ISS z'n rondjes draaide. Toch was de baan voor een intermediate-range ballistic missile vlak. In eerdere tests met andere raketten waren de banen juist steiler en dat is op zich waardevol voor een test, maar niet realistisch bij een echte aanval. Door de baan vlak te houden wordt het bereik immers groter; denk aan een voetbal die je zo ver mogelijk door de lucht wil schieten.

De raket ging bovendien vrij rap: vele duizenden kilometers per uur. Dus voor de Japanse alarmbellen goed en wel aan het rinkelen waren, was de raket al voorbij.

Tot slot vloog de raket niet door het Japanse luchtruim, maar door de ruimte. Hij kwam koerste namelijk niet recht op Japans grondgebied af. Daardoor bleef het wapen buiten bereik van de nieuwste Patriot, die bedoeld is voor ballistische raketten in de onderste laag, in de atmosfeer.

Was het dan niet mogelijk? Jawel. Japan beschikt al jaren over marineschepen die ballistische raketten in de ruimte kunnen uitschakelen. De vier Kongoklasse torpedobootjagers en de nieuwere Atagoklasse destroyers zijn gebaseerd op Amerikaans ontwerp en oefenen al jaren met de VS op Ballistic Missile Defense (BMD). Zij beschikken over radars, communicatiemiddelen en software die voor BMD zijn ingericht, aangevuld met de SM-3 raket waarmee ballistische raketten in de ruimte worden uitgeschakeld. Ook deze raket komt uit de VS, maar de laatste variant is in samenwerking met Japan ontwikkeld.

Alleen Japan en de VS beschikken over deze middelen. Nederland, België, Denemarken en Duitsland zijn lange of kortere tijd bezig met de voorbereidingen op BMD.

De Japanse schepen moeten in staat zijn om een raket als die vandaag over Japan vloog aan stukken te laten botsen. 550 km is immers niet erg hoog voor BMD begrippen, de snelheid was ook te behapstukken.

Hoewel de Japanse schepen op zich gereed zijn voor BMD, is weinig bekend over de Japans-Amerikaanse infrastructuur die de kern vormt van BMD. Door de gigantische snelheden en afstanden, is een BMD-schip een schakel in een keten. Op een centraal punt moet alle informatie samenkomen en moet in dat commandocentrum bepaald worden wie wanneer gaat schieten. Dat is secondenwerk en het is onbekend of dit deel van de BMD-keten helemaal operationeel is.





Waarom niet?
Het is speculeren, maar met de beschikbare informatie over BMD valt er wel voorzichtig wat te gokken:

  1. Japan wil geen informatie prijsgeven. De raket vloog een realistische aanvalsbaan, maar wel over Japan heen. BMD-systemen zijn ingericht om die baan te berekenen en dus het trefpunt. Ga je een oefenraket neerhalen? Dan geef je informatie prijs. Hoe snel je de raket ziet, welke systemen je inzet, informatie van de radars wordt prijsgegeven en of het je daadwerkelijk lukt. Een ballistische raket kan in de ruimte decoys, misleidingen, ontplooien. In de vorm van ballonnen. Wil je prijsgeven hoe je daarmee omgaat? En mislukt de onderschepping, wat betekent dat voor het imago van AEGIS en SM-3? Hoe zitten Japan en de VS dan aan de onderhandelingstafel?
  2. Het is duur. Een instapmodel SM-3 kost ongeveer 10 miljoen dollar. Het nieuwste model het dubbele. Ga je er één lanceren? Of meerdere? Om een testraket neer te halen? Het is geen gratis oefening.
  3. Japan was er niet (op tijd) klaar voor. Er is een grote kans dat de Japanse marine nog geen BMD-patrouille vaart, gereed om ieder moment te lanceren. Daarnaast is de vraag wanneer de informatie bij de schepen terecht kwam en of dat informatie was om te kunnen lanceren. Een halve minuut te laat en de missile kan buiten bereik zijn.
  4. Het is niet nodig. Zodra BMD-systemen de baan hebben berekend en duidelijk is dat de missile over Japan heen zal gaan, is het niet nodig om hem neer te halen. Bovendien mag het in dat geval niet eens volgens de Japanse grondwet. Wel levert het volgen van de raket veel informatie en ervaring op. Als een Japans BMD-schip hun oude SPY-1C in de BMD-stand had staan, moeten ze gouden informatie hebben verzameld.




comments powered by Disqus


Marineschepen.nl
Contact
Over deze site
Privacy
Adverteren
Blijf op de hoogte via:

Twitter

Facebook

Instagram

Copyright

Alle rechten voorbehouden.

Sinds 13 augustus 2001



Menu
Nieuwsoverzicht

Gerelateerde artikelen