|
|
POVZEE of Guaiqueríklasse patrouilleschepen (Venezuela)
Laatst aangepast: 29-09-2020
De marine van Venezuela kreeg in de periode 2009-2012 vier patrouilleschepen die behoren tot Guaiqueríklasse. Zij staan ook bekend onder de projectnaam: Patrullero Oceánico de Vigilancia de la Zona Económica Exclusiva (POVZEE) en de naam bedacht door de bouwer: Avante 2200. Het zijn echter niet zomaar patrouilleschepen; dat de oorspronkelijke boegnummers zouden beginnen bij F-31 (F van fregat) doet al iets vermoeden. Ze vormen de kern van de hedendaagse Venezolaanse vloot.
AB Yekuana in mei 2020 tijdens het escorteren van Iraanse olietankers richting Venezuela. Let op het naamsein op de boeg: PO-13. Eerder begon het naamsein van deze schepen met PC en begon het met 21. Voor de Yekuana was dat PC-23. Deze patrouilleschepen met moderne sensoren en zijn uit te rusten als een goed bewapend korvet. (Foto: Venezolaanse marine)
Taken
De schepen kunnen voor uiteenlopende taken worden ingezet, zowel nabij de kust als op open zee. Op het eerste gezicht zijn het alleen kustwachttaken en zijn de schepen vrijwel identiek aan de Nederlandse OPV's van de Hollandklasse. Bij nader inzien blijken de schepen verrassend veel mogelijkheden te hebben, omdat in het ontwerp rekening is gehouden met uitbreiding van de bewapening.
De belangrijkste taken zijn het controleren en monitoren van de territoriale wateren van Venezuela, het beschermen van scheepvaartverkeer, verzamelen van inlichtingen, milieu-inspectie, counter-drugsoperaties, humanitaire hulpverlening en reddingswerkzaamheden op zee.
De vier schepen werden gebouwd door de Spaanse scheepswerf Navantia, en horen bij een bredere bestelling van in totaal acht schepen. De andere vier schepen zijn kleinere vaartuigen. De POVZEE klasse bestaat uit moderne schepen en dus is ook hier stealth technologie toegepast. De weerkaatsing van radar wordt geminimaliseerd door de schuine vlakken en ook de infrarood uitstraling is aangepakt, evenals geluid en trillingen van de voortstuwing.
De twee assen van de schepen worden aangedreven met vier 4,400 kW MTU 12V 1163 TB93 diesels.
PC-21 Guaiquerí. Het Oto Melara 76mm kanon heeft een stealth kap. Daarachter is een grijs vierkant te zien, hier kan een verticaal lanceersysteem voor SAM's in. In de grote mast de SMART-S Mk2 en daarachter ruimte voor SSM lanceerinrichting zoals Exocet. Op de hangaar Thales Mirador en daarachter de Oerlikon Millenium 35 mm.
Bedrijven
De volgende bedrijven hebben meegewerkt aan het ontwerp, de bouw van dit project, of hebben producten of diensten geleverd (en hebben een bedrijfspagina):
Geïnteresseerd in een bedrijfspagina? Kijk hier voor meer informatie
Sensoren
Thales Naval Nederland heeft de schepen voorzien van een heel aardig sensorenpakket. Het pakket bestaat uit een Thales STING-EO Mk2 optronische doelaanwijsradar. Dit is een uitgebreidere versie van de STIR doelaanwijsradar zoals die ook op de M-fregatten staat. Ook hebben de schepen infrarood en tv-camera's dankzij de Thales Mirador. Voor navigatie en zeebeeld hebben zij net als de Nederlandse schepen een Scout navigatieradar; hiermee kunnen de schepen (stealth, gecombineerd met radar) zich voordoen als bijvoorbeeld visserschip. Deze radar is een Low Probability of Intercept (LPI) radar en kan moeilijk gedetecteerd worden.
De belangrijkste sensor is echter de SMART-S Mk2 3D multifunction radar, een verbeterde versie van de SMART-S zoals die op M-fregatten staat. Dit is een zoekradar en doelaanwijsradar voor middellange en lange afstand in kustwateren. Deze gebieden zijn altijd lastig voor radars door land, zee en meerdere kleine contacten, maar deze radar is daar in gespecialiseerd. Het bereik van de radar is 250 km.
De verkoop van de radar uit Hengelo is succesvol; de eerste 6 jaar verkocht Thales er al 30 aan marines over de hele wereld.
Thales SMART-S 3D radar
De Venezolaanse patrouilleschepen kunnen zelf goed vijandelijke radars waarnemen dankzij de Thales Vigile, van Thales UK. Dit systeem voor elektronische oorlogsvoering ontvangt radarsignalen (zelfs die moeilijk te ontvangen zijn, zoals die van de Scout). Deze informatie wordt gematcht in een database en hiermee kan het vijandelijke schip herkend worden.
Alle informatie van de sensoren komt tezamen in de commandocentrale, waar Thales Nederland het Tacticos Combat Management System voor heeft geleverd.
Een sonar voor het benodigde onderwaterbeeld ontbreekt (al zouden wel daar voorzieningen voor zijn).
Wapensystemen
Zoals gezegd is de radar geschikt voor zowel zoeken als het aanwijzen van doelen. De radar is ontworpen om het maximale uit moderne missiles zoals de ESSM te halen. De POVZEE klasse beschikt echter niet over raketten, maar er is wel rekening gehouden in de ontwerpfase dat dit later kan wijzigen. De schepen hebben daarom voorzieningen voor kruisvluchtwapens tegen andere schepen in de vorm van fundaties voor de lanceerinrichtingen. Ook hebben zij ruimte achter het kanon voor een verticale lanceerinrichting voor raketten tegen vliegtuigen. Overigens zouden er ook mogelijkheden zijn om de schepen uit te rusten met torpedo's (op dek).
De huidige wapenuitrusting is momenteel beperkt tot kanons en machinegeweren. Centraal staat het Leonardo 76mm kanon. Boven de hangar hebben de schepen echter ook een heel aardig systeem als CIWS: Rheinmetall Oerlikon Millennium 35mm.
Oerlikon Millennium 35mm op een Deens schip van de Absalon klasse.
De Millennium is in 2020 door Venezuela echter vervangen op AB Yekuana door de Russische ZU-23-2. Dit is een dubbelloops 23mm snelvuurkanon dat sinds 1960 in gebruik is en ontwikkeld is tegen luchtdoelen. Met deze wijziging brengt de Venezolaanse marine de luchtverdediging van de Yekuana zo'n 50 jaar terug in de tijd.
ZU-23-2. (Beeld: Venezolaanse marine)
Korvetten met Chinese tanden
De nieuwe schepen zijn een behoorlijke verbetering voor de Venezolaanse marine. De oude schepen van de Mariscal Sucreklasse zijn echte fregatten, maar de POVZEE hebben een grotere waterverplaatsing en meer mogelijkheden. Een aardige combinatie dus.
Van de schepen in hun rol als patrouilleschip heeft niemand wat te duchten. Alhoewel, mochten de schepen tegenover de Nederlandse OPV's staan, dan volgt er wel een ouderwets "kanongevecht" en dan zou de snelheid van de Venezolaanse schepen van pas kunnen komen. Maar los daarvan zijn het niet meer dan patrouilleschepen voor kustwachttaken.
Het wordt pas echt interessant als we kijken naar de mogelijkheden om het wapenpakket uit te breiden. Bijvoorbeeld met wapens tegen schepen én surface-to-air missiles (SAM). Voor die laatste is op de bak van de schepen achter het kanon ruimte voor een verticale lanceerinrichting. Eerder werd gesproken van Amerikaanse Boeing Harpoons en Israelische Barak SAM's. Maar deze twee opties bleken door de politieke ontwikkelingen in Venezuela niet haalbaar. Anderen spraken van VL Mica's van MBDA, maar ook dat gaat niet lukken.
In 2017 kondigde Venezuela aan dat het voor twee patrouilleschepen de Chinese C-802A kruisvluchtwapens tegen schepen en landdoelen zou bestellen. In augustus 2020 was het van een levering nog niet gekomen, maar wel vermeldde Venezuela in september de capaciteit in een filmpje. Het is echter de vraag of de wapens al door China zijn afgeleverd.
Mocht het lukken om de C-802A aan te schaffen, dan zijn het schepen om rekening mee te houden. Dan hebben ze de wapensystemen van korvetten of fregatten. De sensoren zijn prima en met SSM en SAM kunnen ze behoorlijke schade toebrengen. Ook is het een platform met helikopter: handig voor verkenning en onderzeebootbestrijding.
PC-22 Warao vlak na de doop op de scheepswerf Navantia in Spanje.
Warao
Voor de kust van Fortaleza (Brazilië) liep de Warao op 3 augustus 2012 aan de grond, waarna het splinternieuwe schip naar Fortaleza werd gesleept. De romp en voortstuwing bleken zo ernstig beschadigd dat het daar tot februari 2013 bleef. In maart werd het door een Nederlands schip naar Rio de Janeiro vervoerd voor reparatie. Het is onbekend wanneer de Warao weer operationeel is, het ziet er naar uit dat het schip is afgeschreven.
| Naamsein |
Naam |
In dienst |
| PO-11 |
Guaiqueri |
2011 |
| PC-22? |
Warao |
2011 |
| PO-13 |
Yekuana |
2011 |
| PO-14 |
Kariña |
2012 |
|
| Afmetingen |
98,9 x 7,2 x 3,8 |
| Max. waterverplaatsing |
2419 ton |
| Max. snelheid |
25 knopen |
| Bemanning |
92 |
|
Voortstuwing
|
CODAD 4 x MTU 12V-1163-TB93 (vermogen 4x 4440 Kw) |
|
Wapensystemen
|
1x Oto Melara 76mm Super Rapid
1x Oerlikon Millennium 35 mm/ ZU-23-2 (Yekuana)
2x 12,7 mm machinegeweren
(Besteld: C-802A SSM) |
|
Sensoren
|
Thales SMART-S Mk2 3D multifunction radar
Thales STING EO optronische doelaanwijsradar
Thales Scout LPI radar
Thales Mirador I/R & TV
Thales Vigile ESM
|
|
Helikopter
|
1x Agusta-Bell 212ASW |
Sinds 13 augustus 2001
|
