Marine moet schepen uit buitenland kopen

Bookmark and Share
Laatst aangepast: 05-05-2003

Althans, dat wil Den Haag volgens De Schelde Groep, Damen Shipyards, Thales Nederland en Nederland Maritiem Land. Op die manier kan bezuinigd worden op ontwerpafdelingen. Op marineschepen.nl is te lezen waarom dit onverstandig is.


Hr.Ms. Van Galen na de invasie in '40.

Ondanks dat de Ministeries van Financiën en van Defensie zeggen van niets te weten, is een dergelijke bezuiniging niet ondenkbaar. Het punt waarbij gekeken wordt naar oplossingen die ook een verbetering betekenen bij bezuiniging op Defensie, is de politiek reeds lange tijd geleden gepasseerd.

Men wil geld uit Defensie hebben en snel, ongeacht de gevolgen. Immers de dames en heren politici wijzen bij een serieuze oorlog naar Defensie, die vervolgens met ontoereikend materieel en onvoldoende manschappen de kastanjes uit het vuur moet halen. De bevolking is tegen die tijd de roekeloosheid van bezuinigingen vergeten en ziet (zodra het misgaat) de Nederlandse militairen als een stelletje sukkels die het weer niet konden klaren. Zie hiervoor de vaderlandse geschiedenis.



Van de plank
Het kopen "van de plank", waarbij kant-en-klare schepen worden gekocht uit het buitenland lijkt veel voordelen te hebben. Dit zal bij veel kiezers goed vallen, want die zijn allang vergeten waarom er nog een Defensie is. En op deze manier wordt er immers geld bespaard.
Maar waarom is het kopen van buitenlandse schepen, met buitenlandse soft- en hardware zo onverstandig? Hierbij spelen zowel economische als militaire redenen een rol.

1. Geen investering in de eigen economie
Nieuwe marineschepen worden op dit moment in Nederland ontworpen en getest. Dit gebeurt door afdelingen bij de Koninklijke Marine in samenwerking met onderzoeksinstituut TNO, die zeer veel onderzoeken doen voor Defensie. De schepen worden tot op heden gebouwd in Vlissingen, waarbij veel Nederlandse bedrijven voor onderdelen zorgen. Ook de sensorsystemen en de Goalkeeper worden in Nederland gemaakt (bij Thales Nederland). De voortstuwing en de meeste wapensystemen komen uit het buitenland.


Het laatste redmiddel uit Hengelo: Goalkeeper

Zodra de Koninklijke Marine kant-en-klare schepen gaat kopen uit het buitenland zal het Nederlandse belastinggeld niet meer in de Nederlandse economie worden gestopt, maar aan bijvoorbeeld Duitse of Franse bedrijven worden gegeven. Het geld is dan dus weg, ipv dat het bij Nederlandse installatiebedrijfjes of gewoon bij de bakker op de hoek belandt.

2. Gevoelige gegevens over materieel
Wat de nieuwe fregatten van de Zeven Provinciën klasse kunnen en wat sterke en zwakke kanten zijn, is in het buitenland over het algemeen niet bekend. Buitenlandse inlichtingendiensten zijn zeer geïnteresseerd in nieuwbouw projecten. Ook NAVO-lidstaten onderling houden elkaar in de gaten. Daarbij is een werf waar nieuwe schepen worden gebouwd een belangrijk, maar moeilijk object om te beveiligen. Nu de schepen in Nederland worden gebouwd is dit door de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (MIVD) makkelijker te beschermen en daarnaast berust de kennis over Nederlandse schepen alleen bij Nederlandse bedrijven die er werken.
Als het gaat om tweedehands gekochte schepen, zijn de sterke en zwakke punten helemaal duidelijk. Zo weet iedere marineman die op een S-fregat heeft gevaren wat de capaciteiten zijn van de Griekse fregatten en dus hoe deze bestreden zouden moeten worden.
Gevoelige gegevens van het materieel zijn dus moeilijker te beschermen en zijn bekend bij buitenlandse bedrijven en marines.


Type 23, de Britten wilden liever de Nederlandse schepen

3. Kwaliteit materieel
Op de website van de Royal Navy verscheen eind april een artikel (eerder een lofzang) over het bezoek van Hr.Ms. Tromp aan Londen: "Hr.Ms. Tromp is meer dan zomaar een groot, machtig fregat - ze is een blik in de toekomst, waar verschillende marines, waaronder de Royal Navy, aan mee hopen te doen."
Aan boord van de Britse fregatten slaapt men met 52 man in een hut (Nederland: max 9 man), ondanks aandringen van de Britse marine koos de Britse regering niet voor het (betere) Nederlandse M-fregat, maar voor het Britse ontwerp Type 23 fregat. De Australische marine wilde de M-fregatten, maar kreeg Duitse MEKO's en klaagt nu over de kwaliteit.

Zo ook Maleisië, Britse schepen (Type F2000) werden besteld en geleverd, maar trots zijn ze niet op hun schepen want ze vallen tegen. De Amerikaanse marine was vol lof over de LCF's en is verschillende malen een kijkje komen nemen.

De Nederlandse Defensie-industrie (en daarmee de Koninklijke Marine) draait ook op gebied van materieel prima mee in de eredivisie. In het buitenland is men jaloers, de Koninklijke Marine is trots. De exportversies van verschillende schepen staan zelden bekend als goede schepen en zijn sowieso van mindere kwaliteit dan de niet-exportschepen. Daarnaast is men in Nederland ver gevorderd op automatisering van de schepen, zodat minder bemanning benodigd is (en dus weer geld scheelt). De MEKO fregatten (ongeveer 3300 ton) hebben een bemanning van 220, de Nederlandse M-fregatten (3300 ton) kunnen het met 70 mensen minder af. Hoeveel geld scheelt dat??
"Maar waarom moet Nederland zo nodig goede schepen willen?" Dat is een vraag die regelmatig gesteld wordt. In vredestijd is die vraag makkelijk te stellen, maar men staat er vaak niet bij stil dat deze schepen worden gebouwd voor tijden van oorlog. Bezuinigingen kosten mensenlevens en dit kan uiteindelijk onze vrijheid kosten, is dat de prijs die we ervoor willen betalen?


Kefallinia (ex-Zubr klasse) van Russische makelij

4. Compatibiliteitsverlies
De Griekse marine is een mooi voorbeeld van een vrij grote marine met verschillend materieel. Zij hebben Griekse patrouilleboten, Britse mijnenjagers, Duitse onderzeeboten, een Italiaanse bevoorrader, Nederlandse en Duitse fregatten, Amerikaanse destroyers en Russische luchtkussenvaartuigen.



Wat is hier het grote probleem? Inderdaad: de bemanning van de fregatten van Duitse makelij (Hydra klasse) kan niet zomaar overstappen naar de voormalige Nederlandse S-fregatten (Elli-klasse). Alle systemen zijn anders. Hetzelfde geldt voor vervanging van wapen- en sensorsystemen.

In Nederland is dit beperkt doordat de schepen allemaal familie van elkaar zijn. De datahandlingsoftware voor in de commandocentrale werkt op de schepen uit de jaren '80 volgens hetzelfde principe als op de allernieuwste schepen. Er zijn veel wijzigingen, maar het is voor de gebruiker niet een compleet ander systeem.

Voor een kleine marine als de Nederlandse, waar personeel vaak wordt overgeplaatst naar schepen en waar niet veel verschillende reserve onderdelen opgeslagen kunnen worden, is de mogelijkheid om materiaal en personeel snel te kunnen wisselen van verschillende scheepsklassen van groot belang.

5. Kennisverlies
Dat de Koninklijke Marine beschikt over uitstekend materieel, heeft men voor een groot deel te danken aan de kwaliteit van de Nederlandse industrie en de kennis rond nieuwbouw van schepen. Deze kennis gaat voor een groot deel verloren als dit eenmaal wordt afgestoten. Landen als Griekenland, China en Australië proberen middels kleine projecten de verloren kennis weer terug te krijgen. De kennis raakt binnen korte tijd verloren, maar zeer moeilijk terug te krijgen. Dat Nederland in tijden van crisis snel weer de eigen scheepsbouw in eigen handen kan nemen is een enorme illusie. Het behouden van deze kennis, levert dan ook meer op dan het bezuinigen hierop.

Conclusie
De conclusie zal duidelijk zijn: bezuinigen op Nederlandse nieuwbouw heeft grote gevolgen voor de Koninklijke Marine en voor de mogelijkheden om in de toekomst een oorlog te kunnen winnen.
De vraag kan gesteld worden hoeveel de bezuiniging oplevert. De nieuw gekochte schepen zijn even duur en er moeten mensen zich bezighouden met de aankoop van schepen en de modernisering hiervan (dit kan in slechts beperkte mate zelf worden gedaan, zie de Griekse marine die de S-fregatten in Vlissingen laat moderniseren). De winst op korte termijn zal beperkt zijn, de ellende op lange termijn vele malen groter.

Laten we tot slot hopen dat tijdig wordt ingezien hoe ondoordacht de bezuinigingen inmiddels zijn en dat deze grote gevolgen zullen hebben voor Defensie en voor de maatschappij.




Marineschepen.nl
Contact
Over deze site
Blijf op de hoogte via:

Twitter

Facebook

Instagram

Copyright

Alle rechten voorbehouden.

Sinds 13 augustus 2001



Dossiers
Marine in cijfers
De maritieme oplossing
Anti-piraterij Somalië
Analyse Venezuela

Gerelateerde artikelen
Hr.Ms. Rotterdam
De Zeven Provinciën klasse
Walrus klasse
Alkmaar klasse