Adelborsten Technische Dienst zijn aan boord van Zr.Ms. De Zeven Provinciën voor hun kennismaking met de marine. Melvin blogt over zijn interessante ontmoeting met de technische kant van de SMART-L radar en de APAR.
Het binnenste van de APAR. (Foto: Jaime Karremann/ Marineschepen.nl)
Sensoren
Vandaag is het aan mij de taak om de trouwe lezers van Marineschepen.nl te informeren over mijn dag aan boord van de Zr. Ms. De Zeven Provinciën. Voor mij als elektrotechnicus was het een zeer interessante dag. Ik mocht namelijk meelopen met het onderdeel Sensoren van de Technische Dienst. U moet hierbij denken aan de aan boord aanwezige navigatie-, search- en tracking radarsystemen, automatische identificatiesystemen en operatie-gerelateerde camerasystemen. Kortom alle elektronische apparaten die als doel hebben de omgeving en eventuele dreigingen op en rondom het schip in kaart te brengen.
Mijn dag begon in het kantoor van de Wapentechnische Dienst. Hier maakte ik kennis met alle betrokken personen van dit deel van de Technische Dienst. Een korporaal zou mij al rondleidend gaan informeren over alle eerdergenoemde systemen. De twee systemen die eruit sprongen zijn de zogenaamde SMART-L en APAR. Beiden zijn toonaangevend binnen de Marine-industrie en typeren de vier Nederlandse Luchtverdiging- en Commandofregatten (LCF).
We begonnen de ronde met de SMART-L, een op het achterschip geplaatste zwarte search radar van groot formaat, die eenvoudig te herkennen is aan zijn ronddraaiende beweging om tracks (bewegende objecten) in de omgeving in kaart brengt. Hij gaf uitleg over de data flow vanaf de in de radar aanwezige zenders en ontvangers tot aan het uiteindelijke radarbeeld waarmee de operators in de commandocentrale werken.
Hieropvolgend doorliepen we op dezelfde wijze alle andere systemen behorend tot het onderdeel Sensoren. Als kers op de taart volgde tot slot een rondleiding door de technische ruimten van de zeer complexe APAR radar. Deze bestaat in tegenstelling tot een conventionele radar uit vier vaste radarantennes in de vorm van halve koepels die elk op een hoek van de mast van een LCF zijn geplaatst. Doordat deze antennes niet fysiek kunnen ronddraaien voor het verkrijgen van een 360° radarbeeld, moet dit gebeuren in de aansturing van de zenders en ontvangers. Doordat het principe van deze radar compleet anders is dan de SMART-L, vereist dit ook een andere manier van het verwerken van de data. De werking van het hele systeem wist de korporaal mij in grote lijnen duidelijk uit leggen.
Laatste checks voor de brand kan worden aangevallen. (Foto: Jaime Karremann/ Marineschepen.nl)
Brand
Voordat hij echter zijn verhaal kon afronden hoorden we via de intercom de Chef van de Wacht vanuit de Technische Centrale omroepen: "BRAND BRAND BRAND, er is brand in de kombuis…". Hoewel de schrik er goed in zat, kwamen alle in het brandpiket ingedeelde personen direct in actie. Er ontstond een gecontroleerde chaos van mensen die zich voortbewogen richting de brand om deze te bestrijden en de niet-ingedeelden die volgens protocol op een omgeroepen locatie moesten verzamelen.
Luttele seconden later volgde de geruststellende omroep: "Dit is voor oefening". Hoewel de gecontroleerde chaos van bewegende mensen vervolgde, was de sfeer merkbaar anders. Na ongeveer een half uur hard werken door de ingedeelden werd de oefening succesvol afgerond en kon al het gebruikte materiaal opgeruimd worden. Het kombuis was gelukkig nog intact, waardoor we kort daarna konden genieten van ons avondmaal: een heerlijk broodje Gyros.
Achteraf gezien kan ik stellen dat dit een erg leerzame dag was. Ik ben niet alleen een hoop te weten gekomen over de aan boord aanwezige sensoren, maar ook over de manier van handelen van het personeel in het geval van een onverwachte calamiteit. Een dag als vandaag is een voorbeeld hoe divers het leven aan boord kan zijn.
