De Verenigde Staten zijn een stap dichter bij de ontwikkeling van een Large Unmannend Surface Vessel (LUSV), of een grote varende drone. Dat schrijft Naval News, op basis van een persbriefing die de Amerikaanse marine gaf. Twee bedrijven slaagden erin de eerste testfase te voltooien. Daarbij moesten de door hun gebouwde voortstuwing, elektriciteitsopwekking en distributiesystemen zelfstandig werken. Maar de zogeheten LUSV staat nog in zijn kinderschoenen; de constructie en uitrol zal nog enkele jaren op zich laten wachten.
Een concept-LUSV van Austal. (Beeld: Austal)
Onlangs gaf de Amerikaanse marine een persbriefing om de industrie en media de laatste stand van zaken mee te delen in het LUSV-project. Captain [kapitein ter zee, red] Scot Searles, de projectleider voor onbemande vaartuigen, verklaarde dat tot op heden twee toeleveranciers slaagden in de eerste test. Die hield in dat de voortstuwing, elektriciteitsopwekking en distributiesystemen dertig dagen moesten kunnen draaien zonder menselijk ingrijpen. De bedrijven die de test succesvol afronden zijn Bollinger Shipyard en Fincantieri Marinette Marine. "Nog twee andere bedrijven hebben de test al voor 85 procent voltooid en we verwachten dat zij die in de komende weken afronden", zo gaf Searles nog mee.
De dertig dagen durende test is een belangrijke eerste fase van het LUSV-project. Dat project werd vorig jaar opgestart door NAVSEA, Naval Sea Systems Command, met een informatie-aanvraag. Dat houdt in dat aan de industrie wordt gevraagd hoe zij zo'n LUSV zien. Searles benadrukte op de persconferentie dat het project met een zeer open blik wordt benaderd: "Elk onderdeel dat zonder kleerscheuren door de test geraakt, staat op de "Ja"-lijst voor de LUSV. We willen een zo compleet mogelijke lijst, alvorens we overschakelen naar een aanvraag voor voorstel". Dat houdt in dat men aan bedrijven in de defensie-industrie zal vragen welke bijdrage zij kunnen leveren aan het project. Belangrijk is dus die dertig dagen-test, die als eerste selectieproef moet dienen.
Grote drone
Het eindresultaat van de LUSV-competitie moet een groot onbemand schip worden, met een lengte tussen 60 en 90 meter, en een waterverplaatsing van 1.000 tot 2.000 ton. De bewapening zal bestaan uit lanceerinstallaties voor missiles.
De LUSV's moeten kunnen worden ingezet voor luchtverdediging en onderzeebootbestrijding. Zij zullen werken als extra capaciteit binnen de al bestaande structuur van de Amerikaanse marine: binnen eskaders rond vliegkampschepen of in een amfibisch eskader, maar ook andere samenstellingen zijn mogelijk.
Kleinere vaartuigen
Naast de LUSV werkt de Amerikaanse marine ook aan de ontplooiing van kleinere onbemande vaartuigen. Vier prototypes (de Sea Hunter, Sea Hawk, Mariner en Ranger) voeren het afgelopen half jaar rond in de Stille Oceaan om te testen op welke manier zij kunnen worden geïntegreerd in de operaties van de bemande vloot.
De schepen deden onder meer Japan en Australië aan, en voeren in totaal samen 46,651 zeemijl (of bijna 86.400 kilometer). Deze kleine vaartuigen zijn ook belangrijk voor de grotere droneschepen, die op exact dezelfde manier moeten worden gebruikt.
"Eens de LUSV klaar is voor gebruik en wordt besteld, kan met de kleinere onbemande vaartuigen het concept waarbinnen ze werken worden verfijnd", zo citeert Defense News commander Jeremiah Daley, het hoofd van Unmannend Surface Vessel Division One.
Nederland
Qua rol zal de LUSV vergelijkbaar zijn met MICAN, het Nederlandse project rond de bouw van twee 'raketboten', waar Marineschepen.nl eerder al over schreef. Deze schepen, gebaseerd op een commercieel platform, zullen ook laagbemand of zelfs onbemand rondvaren, en dienen als aanvulling op de fregatten. Aan boord worden containers geplaatst, met daarin lanceerinrichtingen voor raketten of drones. Deze zullen vanop een moederschip worden aangestuurd. De huidige LC-fregatten moeten dit kunnen, later wordt die rol overgenomen door de Future Air Defender (FuAD).
Secundair zullen de Nederlandse schepen ook uitgerust worden met sensoren, om de situatie en dreigingen in de Noordzee beter in kaart te brengen. Onder andere vanwege de aanwezigheid van Russische spionageschepen in de Noordzee. Het is lastig om te achterhalen wat die schepen precies doen, onder meer door een gebrek aan ogen onder water. Dat moeten de MICAN-schepen dus mee helpen.
Auteur: Kasper Goossens Kasper schrijft sinds november 2023 als freelance journalist voor Marineschepen.nl. Eerder werkte hij onder meer voor de Belgische nieuwswebsite Business AM, waar hij zich specialiseerde in defensie en geopolitiek. Wekelijks bundelt hij de belangrijkste gebeurtenissen in deze sectoren in een nieuwsbrief op Substack, 'Defense in Brief'. Kasper studeerde Journalistiek aan de Arteveldehogeschool in Gent.
