Venezuela heeft twee onderzeeboten: de Sabalo en Caribe. De twee dieselelektrische boten zijn Type 209A/ 1300 onderzeeboten uit Duitsland. Eén onderzeeboot is inzetbaar.
S-31 Sábalo in 2012. (Foto: Carlos E. Perez S.L, CC 4.0)
De Venezolaanse onderzeedienst ontving de eerste boten in 1960. Het was eerst een Balaoklasse sub, en daarna volgden twee GUPPY II onderzeeboten. De drie voormalige Amerikaanse boten waren nog in dienst toen in 1972 het Duitse HDW (tegenwoordig TKMS) de opdracht kreeg voor de bouw van twee nieuwe onderzeeboten van het type 209 en variant 1300, met een optie voor een derde boot. Omdat de boten na een modernisering in de jaren '90 iets langer waren dan de standaardversie werden de Venezolaanse subs voorzien van een 'A' achter het typenummer: Type 209A.
De Type 209 onderzeeboten van HDW waren overigens een groot exportsucces. Het ontwerp was afgeleid van de Type 206 (1000 ton) voor de West-Duitse marine. Griekenland was in 1967 het eerste land dat de oorspronkelijke 209 bestelde, een boot van 1000 ton en de exportvariant van de even grote 206. Nadat in 1969 West-Duitsland twaalf onderzeeboten bestelde kwam de internationale interesse op gang. Argentinië (Saltaklasse), Brazilië, Chili, Colombia, Ecuador, Egypte, India, Indonesië, Peru, Turkije, Venezuela, Zuid-Afrika en Zuid-Korea bestelden, in kleinere varianten (1100 ton) tot grotere (1400), nieuwe onderzeeboten waardoor uiteindelijk 68 Type 209's zijn gebouwd. Argentinië (TR-1700, w.o. de gezonken ARA San Juan) en Israel bestelden later grotere onderzeeboten die waren afgeleid van de Type 209-boten.
De Type 209 boten hebben een enkele huid (single hull) en waren ten tijde van de introductie in de jaren zeventig stille onderzeeboten. De boten hebben binnen één dek, daaronder bevindt zich een vrij groot batterijcompartiment.
In 1976 en 1977 werden de twee Venezolaanse boten in dienst gesteld (de eventuele derde boot werd nooit besteld), waarna de Venezolaanse onderzeedienst tot 1980 uit vier onderzeeboten bestond en tot 1990 uit drie. Daarna nam het aantal dus af naar twee. In 1998 had de Sabalo 40.000 uur onder water gevaren en 215.000 mijl afgelegd. De jongere Caribe had toen 35.000 uur onder water gevaren en 210.000 op de zeemijlenteller staan.
Vrouwen
Venezuela was een van de eerste Latijns-Amerikaanse landen dat met vrouwelijke bemanningsleden op onderzeeboten voer. In 2013 werd teniente de fragata (luitenant ter zee der 2e klasse) Draiza Alvarez Medina de eerste vrouw bij de Venezolaanse marine die op onderzeeboten mocht varen. In onderstaande video is te zien dat er daarna meer vrouwen volgden. Waarschijnlijk is de accommodatie niet aangepast voor het varen met een gemengde bemanning.
Taken
De onderzeeboten van Venezuela worden vooral ingezet in en rond de eigen wateren. Het is onbekend of zij inlichtingenoperaties uitvoeren nabij de Caribische eilanden (het verzamelen van inlichtingen behoort immers tot de standaardtaken van onderzeeboten).
In Venezolaanse media krijgen de onderzeeboten vooral de taak toegedicht als verdediger van de eigen wateren. Een voorbeeld dat circuleert over Venezolaanse websites is de ontdekking van een Nederlandse onderzeeboot in Venezolaanse wateren, de baai van Turiamo, halverwege de jaren negentig. De Nederlandse boot werd gedetecteerd en weggejaagd, luidt het verhaal dat overigens niet is bevestigd en een gerucht kan zijn, temeer er in die periode geen Nederlandse onderzeeboot in die wateren was (die waren bij voormalig Joegoslavië in de Adriatische Zee). Eerder en later waren er wel Nederlandse onderzeeboten in het Caribisch gebied voor counterdrugsoperaties en oefeningen, maar daar zijn (vooralsnog) geen inlichtingenoperaties nabij Venezuela van gevonden.
Een ander voorbeeld dat wordt aangehaald is de detectie van een nucleaire Amerikaanse onderzeeboot op 10 november 2011 door de Sabalo, dit nieuws werd tijdens een inderhaast ingelaste televisie-toespraak gebracht door Hugo Chavez, de toenmalige leider van het land. Dat verhaal is verder niet bevestigd, maar dat zou gelet op de aantallen Amerikaanse boten en hun bereik goed mogelijk zijn.
S-32 Caribe in 2015 na 11 jaar onderhoud. (Bron: Twitter.com/ ArereoMeteo)
Visita guiada al personal invitado de las unidades del CED, mostrando los avances del Mantenimiento Mayor del Submarino AB "CARIBE" (S-32) pic.twitter.com/mijTsBPHEh
Tijdens een rondleiding aan boord van de Caribe worden bezoekers bijgepraat over de voortgang.
Modernisering
De Sabaloklasse is twee keer gemoderniseerd. Nou ja, bijna dan. De eerste keer was begin jaren negentig. Beide boten zouden iets verlengd zijn door HDW door een nieuwe sonar. De boten werden verder voorzien van een nieuwe vuurleiding en een systeem voor traagheidsnavigatie, dat dus helpt in de navigatie onder water (omdat GPS daar niet werkt).
In 2004 begon de tweede modernisering/ levensverlengend onderhoud, dit keer bij de Venezolaanse scheepswerf DIANCA, geholpen door het Duitse TKMS (voorheen HDW). In 2006-2007 zouden de twee boten weer in dienst worden genomen. De Sabaloklasse moest daardoor tot 2021-2022 moeten kunnen doorvaren. De boten werden volledig gestript, en moesten voorzien worden van nieuwe computers, motoren, masten (welke masten is niet bekend, maar kunnen zijn: periscoop, snuivermast, EOV-mast, etc) en vernieuwde systemen voor het snuiveren.
De Sabalo werd in 2011, vijf jaar te laat, weer in dienst gesteld. De modernisering van de Caribe verliep minder goed. In 2015 sloot DIANCA een overeenkomst met het bedrijf Navaltech om het onderhoud van de Caribe vlot te trekken. Beloofd werd dat de werkzaamheden aan de Caribe in oktober 2017 konden worden afgerond. De Caribe ligt echter (begin 2018) nog altijd in de hal van DIANCA op het droge. Dat betekent niet dat het werk volledig stilligt. Op verschillende foto's op social media is vooruitgang te zien, al is het moeilijk om te achterhalen of het alleen cosmetische vooruitgang is.
Sinds 2011 is dus de Sabalo de enige operationele Venezolaanse onderzeeboot. In 2017 zat Venezuela weer even helemaal zonder toen de Sabalo het onderhoud in moest om de batterijen te laten vervangen.
Vervanging
Al sinds de jaren tachtig is Venezuela bezig met nieuwe onderzeeboten. Eerst om de oude Amerikaanse subs te vervangen, maar sinds zij weg zijn, ook om de Sabaloklasse te vervangen. Aan het begin van deze eeuw waren er serieuze gesprekken met Duitsland over de Type 214, tot de VS een veto uitsprak over een dergelijke deal. Daarna werden gesprekken met Rusland voortgezet over de aanschaf van negen Amurklasse onderzeeboten, dit zijn moderne Russische exsportsubs met AIP (luchtonafhankelijke voortstuwing). Die deal ging niet door, maar werd gesproken over vijf (iets oudere, maar nog altijd heel moderne) Improved Kiloklasse en vier Amurs. Ook dat lukte niet, waarna gesprekken met China volgden over o.a. de nieuwe Yuanklasse onderzeeboten.
Venezuela heeft vooralsnog geen successen kunnen boeken, vooral door de grote financiële problemen van de laatste jaren. De Europese Unie heeft een wapenembargo afgekondigd in november 2017. Desondanks verzekderde de Venezolaanse minister van Defensie eind 2017 de aanwezigen tijdens het openen van het nieuwe opleidinggebouw van de onderzeedienst dat Venezuela hoe dan ook nieuwe, moderne onderzeeboten zal krijgen. De school is volgens hem niet voor alleen de oude Sabaloklasse gebouwd.
Naamsein
Naam
In dienst
Uit dienst
S-31
Sabalo
1976
-
S-32
Caribe
1977
-
Afmetingen
59,5 x 6,2 x 5,5 (lxbxd)
Max. waterverplaatsing
1248 ton boven water 1390 ton onder water
Max. snelheid
11 knopen boven water
21,5 knopen onder water
Operationele duikdiepte
300 meter
Bemanning
33
Voortstuwing
4 MTU 12V 493 AZ80 diesels
4 generatoren
1 elektormotor
