Een internationale zoekactie naar de vermiste Argentijnse onderzeeboot komt langzaam op gang. Amerikaanse en Chileense vliegtuigen zijn inmiddels aan het zoeken. De kans dat de onderzeeboot alleen te kampen heeft met technische problemen lijkt steeds kleiner te worden. Er moet serieus worden rekening gehouden met dat de onderzeeboot verloren is gegaan.
Een P-8 Poseidon van de Amerikaanse marine is vanochtend vanuit Florida naar Argentinië gevlogen, om daar vandaan te gaan zoeken naar de San Juan. De P-8 is een nieuw type marinepatrouillevliegtuig, gebaseerd op een Boeing 737, dat gespecialiseerd is in het opsporen van onderzeeboten. De Poseidon is de opvolger van de welbekende Orion.
Behalve de VS stuurt ook Chili een gespecialiseerd vliegtuig. Daarnaast staat op de Falklandeilanden een Britse Hercules klaar sinds de Britten hulp hebben aangeboden. Het is niet bekend of die hulp al is geaccepteerd, Argentinië en Groot-Brittannië zijn al decennia in conflict over de bewuste eilanden.
De zoekactie is donderdag van start gegaan met Argentijnse eenheden, die actie is gaandeweg geïntensiveerd. Gisteren sloot een voor onderzoeksdoeleinden aangepaste P-3B Orion van de NASA aan bij de Argentijnse vliegtuigen.
Vooralsnog is er geen resultaat. De operatie wordt gehinderd door het slechte weer.
Grote zorgen om goede afloop
Hoewel de Argentijnse marine blijft vasthouden aan het scenario met louter verbindingsproblemen, moet rekening gehouden worden met een onderzeese ramp. Het is nu bijna drie dagen geleden dat de onderzeeboot zich voor het laatst heeft gemeld. Zoals voormalig onderzeebootcommandant Henk Stapel gisteren op Marineschepen.nl zei, wordt de lucht na twee dagen slecht. De overlevingskansen aan boord nemen dan snel af.
Los daarvan heeft de Argentijnse marine ook gezegd dat er geen signaal is ontvangen van het noodbaken van de onderzeeboot. Dit is een opdrijfboei die de onderzeeboot in noodsituaties onder water kan loslaten, zodat deze aan de oppervlakte noodsignalen kan uitzenden.
Behalve de opdrijfboei en reguliere communicatiemiddelen heeft de onderzeeboot uiteraard ernstvuurwerk aan boord, mocht de sub aan de oppervlakte zijn. Ook dat is niet waargenomen.
Wat mogelijk verder niet bijdraagt aan de overlevingskansen is dat de behoorlijk op leeftijd zijnde onderzeeboot, tijdens het zeven jaar durende moderniseringsprogramma, doormidden is gezaagd om de dieselmotoren te vervangen. Overigens duurde het moderniseringsprogramma zo lang vanwege de budgetproblemen van de Argentijnse marine.
De budgetproblemen bij de marine en de rest van de Argentijnse defensie zijn enorm. 70% van het budget zou volgens de Argentijnse website Clarin opgaan aan personeelskosten. Er is geen geld om te oefenen en schepen te onderhouden. In 2013 zonk de Argentijnse Type 42 torpedobootjager ARA Santisima Trinidad in de haven. Volgens de website wordt er na vele jaren van bezuinigen ook bespaard op onderhoud en is er weinig tijd om te oefenen.
Groot nieuws in 1991 toen Hr.Ms. Potvis een 7 uur vermist was.
Het is inderdaad vaker voorgekomen dat onderzeeboten vermist raakten, maar later alsnog opdoken. Onder andere Hr.Ms. Zwaardvis overkwam dat in 1989 toen een opdrijfboei in een storm was losgelaten en omringende NAVO-eenheden alarmeerde. Ook in 1968 was het Hr.Ms. Walrus overkomen en in 1991 gebeurde het bij Hr.Ms. Potvis. Net als tijdens die incidenten, waren alle andere onderzeeboten die door communicatieproblemen tijdelijk vermist waren binnen twaalf uur weer terecht.
