|
|
Anadolu helikoptercarrier (Turkije)
Laatst aangepast: 07-03-2022
De Anadolu (L-400) is het grootste Turkse marineschip ooit en is gebaseerd op de Spaanse carrier SPS Juan Carlos I. De Anadolu wordt, net als de Spaanse evenknie, aangeduid als Landing Helicopter Dock (LHD) en is dankzij het dok bij uitstek geschikt voor amfibische operaties. De Anadolu is ook geschikt voor vliegtuigen als de F-35B (JSF), maar Turkije krijgt deze toestellen vooralsnog echter niet geleverd van de VS. Begin maart 2022 begon de proefvaart. Het tweede schip, Trakya, is voorlopig uitgesteld.
TCG Anadolu tijdens de bouw in de zomer van 2020.
Historie
Het project van de Anadolu begon in 2006 als de verwerving van een Landing Platform Dock (LPD). In 2011 waren drie Turkse scheepswerven in de race. RMK Marine presenteerde een eigen ontwerp, Deasan werkte samen met China Shipbuilding Corporation en stelde een Chinees ontwerp voor. Sedef was voor deze gelegenheid een consortium gestart met het Spaanse Navantia en kwam met de Juan Carlos I.
Toen de keuze was gevallen op een afgeleide van de Juan Carlos I, werd een kleinere versie ontworpen die niet bedoeld was voor vliegtuigen. Maar gaandeweg het proces veranderde de voorkeur van Turkije en werd ingezet op een iets groter schip met F-35B vliegtuigen. Overigens was dat laatste publiekelijk nog niet bekend toen in mei 2015 het contract werd getekend. Op 30 april 2016, bij de start van de bouw, was het president Erdogan die voor het eerst openlijk sprak over de intenties om de F-35B te bestellen. Daar lijkt het echter niet van te komen. Nadat Turkije Russische luchtwafweersystemen had besteld, werd Turkije door de VS uit het F-35-project gezet in 2019.
Na de successen van Turkse drones tijdens het conflict tussen Armenië en Azerbedjan in 2020, gingen stemmen op om drones meer ruimte te bieden aan boord van de Anadolu.
Ontwerp
Er zijn drie belangrijke dekken: het vliegdek, het dek met hangars en daaronder het dek met dok (achter) en voertuigendek (voor). In de hangars kunnen 12 vliegtuigen staan, 6 vliegtuigen kunnen op het vliegdek geparkeerd worden. De twee liften kunnen het materieel naar boven en beneden transporteren.
Net als de Nederlandse LPD's (Rotterdam en Johan de Witt) heeft de Anadolu een dok zodat landingsvaartuigen in en uit kunnen varen. Er is plaats voor vier landingsvaartuigen. Behalve een dok, herbergt dit dek ook een groot deel voor zware voertuigen. Uiteraard is het mogelijk om ook voertuigen in hangars kwijt te kunnen één dek hoger. Er is plaats voor 77 lichte voertuigen, maar ook voor 46 Altay main battle tanks.
Om hulp te verlenen in ver afgelegen gebieden, kan het schip 144 met goederen gevulde containers meenemen. Natuurlijk is er aan boord ook ruimte voor geëvacueerde burgers.
De medische voorzieningen zijn in ruime mate aanwezig. Er zijn operatie kamers, er is een tandartsenpraktijk, een behandelkamer, er is röntgen apparatuur en een laboratorium.
Bouw
De bouw van de Anadolu begon op 30 april 2016 op de werf Sedef Shipbuilding in Istanboel, Turkije, met hulp vanuit Spanje. Bijna drie jaar later, op 29 april 2019, brak brand uit aan boord van de Anadolu. De schade moet aanzienlijk zijn geweest. Desondanks werd de bouw voortgezet en was de verwachting dat het project enorme vertraging zou oplopen, niet terecht.
Begin maart 2022 zijn de Sea Acceptance Tests en Harbour Acceptence Tests begonnen. Na deze eerste proefvaarten volgen er meer. Eind 2022 moet het schip in dienst worden gesteld.
Voortstuwing
De voortstuwing is diesel-elektrisch, gecombineerd met een gasturbine. De diesel generatoren en gasturbine wekken namelijk elektriciteit op die vervolgens gebruikt wordt voor een elektrische voortstuwing. Dit heeft als voordeel dat er geen as is, minder trillingen en lawaai, minder onderhoud en ruimte, en hogere manoeuvreerbaarheid. De Juan Carlos I heeft daarom geen assen.
Wapensystemen en sensoren
De belangrijkste sensor van de carrier zelf is de Thales SMART-S radar voor luchtbeeld. Verder beschikt de Anadolu over een SPN-70 Naval Precision Approach Radar voor vliegtuigdirectie.
Ter verdediging tegen inkomende vliegende en varende doelen heeft de Anadolu twee Phalanx 20mm systemen en één RAM.
Airwing
De airwing zou gaan bestaan uit F-35 gevechtstoestellen, daar is door de VS echter een streep gezet. Vooralsnog zal de Anadolu dus opereren met heliktopers. Er is ruimte voor acht CH-47 F Chinook-helikopters, 4 Atak-helikopters en 2 maritieme helikopters.
Trakya en andere vliegdekschepen
Aanvankelijk was het de bedoeling dat Turkije twee carriers zou bouwen, maar die plannen werden -ongetwijfeld mede door de economische situatie in Turkije- gewijzigd. De Trakya is daarom vooralsnog niet besteld en wordt 'on demand' besteld. De plannen zijn echter niet van de baan.
In januari 2021 zinspeelde president Erdogan in een toespraak bij de indienststelling van het eerste Istanbulklasse-fregat op nog een of meer Turkse vliegkampschepen. Deze zouden door Turkije zelf moeten worden ontworpen. Volgens Turkse media zouden er al plannen zijn voor een carrier met een waterverplaatsing van 50.000 ton, die in de jaren '30 in dienst moet komen. Maar net zoals voor de Anadolu geldt het probleem voor alle andere Turkse vliegkampschepen: het ontbreekt vooralsnog aan een geschikt vliegtuig.
| Naamsein |
Naam |
In dienst
|
| L400 |
Anadolu |
2022 |
| L401? |
Trakya |
Nog niet besteld |
|
| Afmetingen |
232 x 32 x 6,9 |
| Max. waterverplaatsing |
27.079 ton |
| Max. snelheid |
21 knopen |
| Bemanning |
Accommodatie voor 1223 personen, inclusief staf, boordvliegploeg en 500 tot 700 mariniers
|
| Voortstuwing |
1x GE LM 2500 gasturbine
5x MAN dieselgeneratoren
2x Siemens SiPOD (POD's)
|
| Wapensystemen |
5x Aselsan 2mm STOP
2x Phalanx
1x RAM
|
| Sensoren |
Thales SMART-S
SPN-720 Naval Precision Approach Radar
|
| Airwing |
14 helikopters in wisselende samenstelling
4x T-129 Atak
8x As532 Cougar of
8x CH-47F transporthelikopter
2x S-70B Seahawk maritieme helikopter
2x Anka of Bayraktar UAV/UCAV
|
| Voertuigen |
Alle combinaties mogelijk van 100 lichte voertuigen tot 46 main battle tanks. |
Sinds 13 augustus 2001
|
