|
|
Aster klasse mijnenjagers (België)
Laatst aangepast: 11-09-2013
Begin jaren '80 is begonnen met de bouw van de Tripartite-mijnenjagers: Frankrijk, België en Nederland werkten hier aan mee. De kunststof schepen zijn dan ook bij deze landen in dienst. De mijnenjagers houden zich bezig met het ruimen van mijnen op de bodem van de Noordzee en in regio's waar zij onlangs gelegd zijn zoals toen in de jaren '80 Belgische schepen naar de Golf moesten.
BNS Primula
In 1975 ondertekenden Nederland, België en Frankrijk het samenwerkingsakkoord voor de bouw van in totaal 35 mijnenjagers. Voor België bouwde de scheepswerf Mercantile-Beliard en Rupelmonde 10 mijnenjagers. Alle schepen kregen de naam van een bloem en worden daarom in het tweetalige land ook aangeduid met "Flower class".
PAM
De zes mijnenjagers van de Asterklasse zijn, net als de Nederlandse mijnenjagers, gemoderniseerd middels het project Project Aanpassing Mijnbestrijdingscapaciteit (PAM).
Met het PAM zijn de nieuwe sensoren en communicatiemiddelen verbeterd, hebben de schepen een nieuwe kombuis, nieuwe brandmeldinstallatie, een nieuwe brandbestrijdingsinstallatie, drinkwaternabehandelingsinstallatie en een onbemande Technische Centrale (TC). Niet langer zit een techneut in de TC om alle technische systemen in de gaten te houden, maar krijgt hij storingsmeldingen op zijn telefoon. Ook de mijnenjachtcentrale is onderhanden genomen en staat nu vol met de nieuwste apparatuur om bommen en mijnen op te sporen.
Mijnenjagen
Met de Thales Underwater Systems TSM 2022 Mk III hull mounted sonar worden de mijnen opgespoord. Hiermee kunnen nagenoeg alle objecten onder water worden opgespoord. Maar mochten temperatuurverschillen en zoutgehalte de detectie onmogelijk maken, dan kan een mobiele sonar worden ingezet: de SAAB Bofors Double Eagle Mk III Self Propelled Variable Depth Sonar (SVPDS). Dit is een mini-onderzeeboot met een eigen sonar, die het beste tot zijn recht komt in operatiegebieden met grotere waterdiepten en verschillende waterlagen. De SVPDS wordt bestuurd vanuit de mijnenjachtcentrale en kan een kilometer ver van het schip explosieven opsporen.
Als één van beide sonars een mijn, vliegtuigbom of torpedo ontdekt, kan de Sea Fox het water in. Middels het Acoustic Positioning System, vaart de unmanned under water vehicle (UUV) naar het contact toe. De laatste twintig tot dertig meter stuurt vanuit de mijnenjachtcentrale een matroos of korporaal de Sea Fox naar het doel. De Sea Fox is een andere mini-onderzeeboot. Deze 1.20 meter UUV met vier schroeven en twee trimvlakken vaart naar het contact toe en schiet een er een soort kogel op zodat de bom of mijn ontploft.
De Sea Fox maakt ook verankerde en drijvende mijnen onschadelijk.
De marine heeft twee soorten Sea Foxen: de India versie en de Charlie. De India heeft geen wapens aan boord, maar wel een camera voor verkenning. De Charlie heeft wapens om de mijnen onschadelijk te maken.
Bedrijven
De volgende bedrijven hebben meegewerkt aan het ontwerp, de bouw van dit project, of hebben producten of diensten geleverd (en hebben een bedrijfspagina):
Geïnteresseerd in een bedrijfspagina? Kijk hier voor meer informatie
BNS Bellis
|
Nummer
|
Naam
|
In dienst
|
| M915 |
Aster |
1985 |
|
M916
|
Bellis
|
1986
|
|
M917
|
Crocus
|
1987
|
|
M921
|
Lobelia
|
1989
|
|
M923
|
Narcis
|
1990
|
|
M924
|
Primula
|
1991
|
|
|
Afmetingen
|
51,6 x 9 x 3,5
|
|
Max. waterverplaatsing
|
560 ton
|
|
Max. snelheid
|
15 knopen
|
|
Bemanning
|
45
|
|
Voortstuwing
|
Werkspoor ARUB-215-diesel
|
|
Wapensystemen
|
3x .50 machinegeweren
Atlas Elektronik Sea Fox
|
|
Sensoren
|
Consilium Type T-250/ 10CM003 navigatie radar
Thales Underwater Systems TSM 2022 Mk III intrekbare rompsonar
Self Propelled Variable Depth Sonar (SPVDS) SAAB Bofors Double Eagle Mk III met een TSM Mk III sonar
Atlas Elektronik IMCMS (Integrated Mine Counter Measures Sonar)
|
Sinds 13 augustus 2001
|
