De Hyūga klasse helikopter carriers Hyūga (181) en Ise (182) zijn, na de helikoptercarriers van de Izumoklasse, de grootste schepen van de Japanese Maritime Self-Defense Force (JMSDF).
De twee helikopter carriers heten in Japan officieel “destroyers”. De Japanse Grondwet verbiedt namelijk een krijgsmacht, alleen een zelfverdedigingsmacht is toegestaan. En het verbiedt schepen groter dan destroyers. Maar de grondwet wordt eenvoudig omzeild en dat heeft bijna alles te maken met de angst in Japan voor de maritieme opbouw van China.
DDH-181 Hyuga
Ontwerp en taak
De plannen voor de bouw van de twee schepen werden in 2004 goedgekeurd. Al was het de bedoeling om er in totaal vier te bouwen. In een later stadium is gekozen voor twee schepen van de Hyūga klasse en twee grotere vliegkampschepen van de Izumoklasse met een lengte van 248 meter. Deze laatst genoemde schepen zijn in maart 2015 en maart 2017 in dienst gesteld.
Officieel zijn de Hyūga’s gebouwd voor de bestrijding van onderzeeboten en humanitaire operaties bij bijv. natuurrampen. Hier zouden ze vier helikopters voor aan boord hebben. Voor deze heli’s zijn vier helispots beschikbaar op het 199 meter lange dek. Het vliegdek is een recht en plat dek, dus zonder skischans voor V/STOL vliegtuigen (maar die voorziening kan relatief eenvoudig worden aangebracht). Ook zijn er geen katapults of andere voorzieningen voor CATOBAR vliegtuigen.
In december 2017 werd bekend dat Japan de aanschaf van F-35B vliegtuigen voor de helikoptercarriers toch overweegt.
De lift naar de hangaar onder het vliegdek, waarmee personen, vliegend en rijdend materieel verplaatst kan worden. (Bron: h3.dion.ne.jp/~mokei/)
De officiële lezing van vier helikopters (drie onderzeebootbestrijdingshelikopters SH-60 Seahawk en één EH-101 Merlin voor mijnenbestrijding) is natuurlijk vreemd en ongeloofwaardig, want schepen van vergelijkbaar formaat hebben een capaciteit van meer dan 20 vliegtuigen.
Wat Japan precies zal doen met deze schepen is nog altijd wat vaag. Duidelijk is wel dat ze een grote staf aan boord kunnen nemen, om leiding te geven over een vloot of over amfibische eenheden op zee en op land. Volgens andere berichten zouden deze schepen gemakkelijk 11 vliegtuigen kunnen herbergen. De twee liften zijn groot genoeg om F-35B Lightning II vliegtuigen te kunnen transporteren naar de hangaar, onder het vliegdek. Vooralsnog zijn die plannen er niet.
De schepen hebben geen dok om landingsvaartuigen met mariniers naar de wal te brengen. Gelet op de ruimte die het schip biedt, moet er wel plaats zijn voor minimaal 18 helikopters. Met deze heli’s kan dus wel een amfibische actie door de lucht worden ingezet. Een amfibische aanval past echter niet echt in de verdedigingsfilosofie van Japan. Bovenal heeft de JMSDF helemaal geen Korps Mariniers en ook de Japanse landmacht heeft geen amfibische eenheden of amfibisch materieel (bijv. landingsvaartuigen). Ook ontbreken logistieke eenheden die essentieel zijn bij een amfibische operatie.
Eén van de meest bijzondere wapens voor helikoptercarriers: een torpedo lanceerinrichting. Maar omdat vliegkampschepen en heliktopter carriers bij vijandelijke onderzeeboten altijd nr 1 doelwit op de lijst staan, is dit geen verkeerd idee. (Bron: h3.dion.ne.jp/~mokei/)
Wapens en sensoren
Net als de Nederlandse fregatten van De Zeven Provinciën klasse, kunnen de Hyūga’s ESSM raketten gebruiken voor luchtverdediging. Voor zowel de torpedo's als de raketten wordt gebruikgemaakt van de MK 41 vertical launch system met 16 cellen (max 4 ESSM's per cel).
Als laatste redmiddel staan twee Phalanx close-in-weapon systems aan boord. Opvallend is dat de schepen ook voorzien zijn van torpedo’s die zowel via torpedobuizen als met raketten (ASROC) kunnen worden gelanceerd. Dit is de enige carrier klasse die torpedo’s kan lanceren, maar ja het is ook de enige carrier klasse die destroyer wordt genoemd.
FCS-3 Phased Array Radar
In de uitgebreide commandofaciliteiten aan boord wordt de informatie van de sensoren verzameld. Het Japanse bedrijf Mitsubishi Electric Corporation (Melco) en Thales Nederland zijn verantwoordelijk voor de FCS-3 phased array radar. Deze radar wijst doelen aan voor de ESSM raketten en kan eveneens doelen opsporen. Uniek voor een carrier is verder de OQS-XX sonar. Voor zeebeeld beschikken de schepen over de OPS-20 zeebeeldradar.
Inzet
De Ise werd in november 2013 naar de Filipijnen gezonden om daar met de Osumi en Towada hulp te verlenen na de orkaanramp.
Foto's en films
Hyūga met de Japanse marinevlag in top en 4 heli's op de spots.
Hyūga van de achterzijde.
SH60J-Seahawk (Bron: h3.dion.ne.jp/~mokei/)
Verticale lanceerinrichting voor ESSM raketten tegen luchtdoelen, helemaal achter op het helidek. (Bron: h3.dion.ne.jp/~mokei/)
DDH-181 Hyūga helikopter carrier.
Film van Hyūga tijdens de JMSDF Fleet Review in 2009.
Nummer
Naam
In dienst
DDH-181
Hyūga
2009
DDH-182
Ise
2011
Afmetingen
197x33x7
Max. waterverplaatsing
18.000
Max. snelheid
30+ knopen
Bemanning
360 (Hyuga), 371 (Ise)
Voortstuwing
4x GE LM2500 gasturbines; COGAG (COmbined Gas And Gas)
Totaal 100.000 pk
OPS-20 zeebeeldradar
MELCO/ Thales FCS-3 phased-array radar system (luchtbeeld- en doelaanwijsradar)
OQS-XX rompsonar
Air wing
3x Mitshubishi SH-60K Seahawk (of de oudere SH-60J)
1x Kawasaki Merlin MCH-101
Er is ruimte voor meer heli's en waarschijnlijk minimaal 11 F-35B Lightning II vliegtuigen
