De Australische regering heeft gisteren de toekomstplannen voor de Australische marine bekend gemaakt. In die plannen staan behoorlijke wijzigingen ten opzichte van de eerdere koers die was uitgestippeld. Zo is er geen ruimte meer voor alle negen Hunterklasse fregatten. Daar staat tegenover dat Canberra elf andere fregatten wil bestellen, ter vervanging van de huidige Anzacklasse. Ook zijn er plannen voor grote 'optioneel' bemande schepen. De Australische marine moet uiteindelijk gaan groeien en meer slagkracht krijgen.
Illustratie van een fregat van de Hunterklasse. (Beeld: Australische marine)
Momenteel wordt hard gewerkt aan de Hunterklasse fregatten, de fors grotere variant op de Britse Type 26-fregatten. De Australiërs hadden maar liefst negen stuks voor ogen. Dat aantal zal echter niet gebouwd gaan worden; drie fregatten worden geannuleerd.
Na de bouw van deze Hunterklasse, moet direct begonnen worden met de vervanging van de Hobartklasse, zo schrijft de Australische regering in een statement. Dat zijn plannen voor de toekomst, want de drie luchtverdedigingsfregatten van de Hobartklasse werden in 2017 - 2020 in dienst gesteld. Zij kunnen nog wel even mee, maar zullen een upgrade krijgen. De Hobarts, die door het Spaanse Navantia werden ontworpen, krijgen Tomahawk kruisvluchtwapens.
Nieuwe fregatten
Nieuw in de plannen zijn minimaal zeven, idealiter elf, general-purpose frigates die de huidige acht Anzacklasse fregatten moeten vervangen. Twee van de Anzac's (MEKO-fregatten) die Australië samen met Nieuw-Zeeland bestelde en in de jaren negentig in dienst werden gesteld, worden als eerste uit de vaart genomen. De Australische regering maakt zich zorgen om de "verslechterende staat" van de Anzacklasse en heeft daarom besloten de vervanging met de general-purpose fregatten te versnellen. De geplande modernisering van de Anzac's wordt geschrapt.
De nieuwe fregatten zullen in Australië gebouwd worden, maar gebaseerd zijn op ontwerpen van buiten het eiland. Vier ontwerpen die als basis kunnen dienen zijn al aangewezen: Meko A-200 (van tkMS en ook in gebruik in Algerije, Egypte en Zuid-Afrika), Mogami 30FFM (Mitsubishi, Japanse marine), Daeguklasse (Daewoo en Hyundai, in gebruik bij de Zuid-Koreaanse marine) en de Alfa 3000 van Navantia.
Deze schepen moeten in staat zijn om een maritieme gevechtshelikopter te kunnen embarkeren, ingezet kunnen worden voor onderzeebootbestrijding middels een actieve/passieve gesleepte sonar en torpedo's, en middels beperkte hoeveelheid luchtverdedigingssystemen het eigen schip kunnen beschermen. Daarnaast moeten deze fregatten ingezet kunnen worden tegen andere schepen en landdoelen kunnen aanvallen.
Optioneel bemande schepen
Een heel nieuw concept voor Australië is de Large Optionally Crewed Surface Vessels (LOSV's). Het plan is om zes van deze relatief grote onbemande of potentieel bemande schepen te ontwikkelen. De zes moeten ieder voorzien zijn van een verticale lanceerinrichting met 32 cellen voor raketten voor verschillende domeinen, wwaarschijnlijk gaat het om luchtverdedigingsraketten en kruisvluchtwapens tegen schepen en landdoelen. Door aan boord van deze LOSV's het Amerikaanse AEGIS Baseline 9 te zetten, kunnen deze schepen als varende lanceerplatformen dienen voor de Hobart- en Hunterklasse fregatten.
Voor wie bovenstaande bekend voorkomt: Nederland zit al enige tijd op dit spoor met het MICAN-project. Binnenkort zullen daar de eerste twee schepen voor besteld worden.
Het eerste schip van de Arafuraklasse moet dit jaar gaan proefvaren. (Beeld: Australische marine)
Kleinere schepen en het OPV-probleem
Australië had in 2017 twaalf Oceangoing Patrol Vessels (OPV's) besteld bij de Duitse scheepswerf Lürssen. Eind 2022 kwam het Arafura-programma in de problemen toen bleek dat de patrouilleschepen niet voldeden aan de civiele standaarden. Al snel werd geopperd dat het aantal schepen moest worden teruggebracht. Die knoop is nu doorgehakt: zes van de twaalf schepen worden geannuleerd.
Het rapport is helder over de OPV's: "De OPV's zijn inefficiënt voor civiele maritieme veiligheidsoperaties en beschikken niet over de overlevings- en zelfverdedigingssystemen om bij te dragen aan oppervlakteoorlogvoering." Of er nog een rol is voor de patrouilleschepen, moet nog worden onderzocht.
Vooralsnog houdt de Australische regering vast aan zes Arafuraklasse, acht Evolved Cape class patrol
boats (ECCPB's) voor de marine en elf ECCPB's voor de Australian Border Force.
Auteur: Jaime Karremann Jaime is oprichter van Marineschepen.nl en heeft meer dan 1.500 artikelen geschreven over uiteenlopende marine-onderwerpen. In 2017 gaf hij zijn non-fictieboek In het diepste geheim uit en later onderzeebootthriller Orka. Voor Jaime fulltime met deze site aan de slag ging, werkte hij ruim 12 jaar bij de marine, waarvan het grootste deel in een burgerfunctie. Jaime studeerde Communicatie in Groningen.
