Donderdag meldde de Amerikaanse marine dat ze een contract heeft afgesloten met Fincantieri Marinette Marine voor de bouw van haar nieuwe klasse fregatten. Met het aankopen van het aangepaste FREMM-ontwerp beschikt de Amerikaanse marine halverwege de jaren '20 voor het eerst sinds 2015 weer over schepen in deze klasse.
Illustratie van de nieuwe Amerikaanse fregatten. De eerste fregatten voor de VS sinds de OH Perryklasse uit 1975. Je herkent de FREMM (van de buitenkant) niet meer terug. (Beeld: Fincantieri)
Verschillende bedrijven deden mee aan de aanbesteding voor de Amerikaanse marine. Het Australische Austal, het Amerikaanse Huntington Ingalls Industries en een combinatie van het Amerikaanse General Dynamics en het Spaanse Navantia. Het Italiaanse bedrijf Fincantieri deed mee via de scheepswerf Fincantieri Marinette Marine in Winsconsin, omdat volgens de Amerikaanse wet alle aankopen voor Defensie bij Amerikaanse bedrijven gedaan moeten worden.
In juli 2017 maakte de Amerikaanse marine bekend dat het in drie jaar tijd nieuwe fregatten wilde bestellen. Vijf ontwerpen werden gekozen voor een competitie. De scheepswerven moesten een bestaand ontwerp aanpassen aan de eisen van de Amerikaanse marine, met focus op het hoogste geweldspectrum.
Het initiële contract voor de US Navy's Guided-Missile Frigate (FFG(X)) is voor het ontwerp en de bouw van een enkel fregat, voor een geschat bedrag van 1,281 miljard dollar. De constructie van dit schip moet in 2022 beginnen. Naast dit schip is er een optie op 9 extra schepen, die ongeveer 800 miljoen dollar per stuk gaan kosten. Wanneer al deze schepen gebouwd zouden worden zou de levering van nummer tien plaats vinden rond 2035. De schepen zullen worden gebouwd op de scheepswerf van Fincantieri in Wisconsin, waar nu ook al de kleinere Littoral Combat Ships (LCS) worden gefabriceerd.
ITS Carlo Bergamini, de eerste van de Italiaanse FREMM's. Dit ontwerp is op vele punten aangepast. (Foto: Italiaanse Marine)
Geamerikaniseerde FREMM
Het ontwerp is een aanpassing van de bestaande Frans-Italiaanse FREMM-fregatten, die worden gebouwd voor onder andere Italië en Frankrijk. De FFG(X) moet een multi-purpose schip worden, geschikt voor luchtverdediging, onderzeebootbestrijding, oppervlakteverdediging en elektronische oorlogvoering. De schepen zijn 151 meter lang, hebben diesel-elektrische voortstuwing met gasturbines waarmee een snelheid van meer dan 26 knopen kan worden gehaald. "Ik ben erg trots op het harde werk van de teams verantwoordelijk voor de eisen en verwerving, en de scheepsbouwers die meededen aan deze open competitie, die het de marine mogelijk hebben gemaakt om dit belangrijke besluit te maken", meldt staatssecretaris van de marine James Geurs. In zijn statement prijst hij de industriële partners en de vertegenwoordigers van de overheid voor hun werk, en het drie maanden voor op schema afleveren van het contract.
Veel kortere aanbestedingsprocedure
Dit nieuwe model van aanbesteding wil de Amerikaanse marine toepassen op al haar toekomstige scheepsklassen. Door het samenbrengen van verschillende actoren die gaan over het budget, beheer van de vloot, technologen en verschillende scheepswerven wil de Amerikaanse marine beter in staat worden om in korte tijd capaciteiten en kosten te balanceren. Volgens de Amerikaanse Marine wordt de aanbestedingsprocedure op deze manier met 6 jaar verkort.
Deze versnelde procedure is deels ook te danken aan de eis van de Verenigde Staten om met bestaande systemen te kunnen opereren op de nieuwe fregatten. Deze systemen zijn onder andere de Enterprise Air Surveillance Radar gebaseerd op de Raytheon SPY-6 radar, het Baseline 10 Aegis Combat System, Mk 41 Vertical Launch System en wapens als de Naval Strike Missile en het Bofors 57 mm Mk 3 kanon. Dezelfde systemen worden of zijn gebruikt op de destroyers van de Arleigh Burkeklasse en op de LCS'en.
Volgens vice-admiraal Jim Kilby beschikt het fregat over een verticale lanceerinrichting als belangrijkste onderdeel van haar defensieve gereedschapskist, maar kunnen er in de toekomst ook laserwapens aan worden toegevoegd. "Dit fregat, hoewel het is geclassificeerd als een klein oppervlakteschip, valt er goed tussen onze kleinere oppervlakteschepen en onze grotere klassen, en ik zie het verschillende taken uitvoeren", aldus Kilby.
Jaren zonder fregatten
Sinds de uitfasering van de Oliver Hazard Perryklasse, (dezelfde klasse schepen die Australie nu aan Chili heeft verkocht) beschikt de Amerikaanse marine niet meer over fregatten. De afgelopen jaren heeft de focus voornamelijk gelegen op de Ticonderogaklasse kruiser en de Arleigh Burkeklasse destroyer. De Arleigh Burke is dan wel beter bewapend dan fregatten, de prijs van een dergelijk schip ligt echter vaak hoger dan 1,5 miljard. En om het bestaande doel van 355 operationele schepen in 2034 te halen zal de Amerikaanse marine toch meer moeten inzetten op schepen in een lagere prijsklasse, met minder bewapening. Met de nieuwe afweging tussen capaciteit en kosten lijkt de Amerikaanse marine dus een nieuwe weg in te slaan in haar streven om de meest capabele marine in de wereld te blijven.
Om dit te bereiken heeft de Amerikaanse marine plannen voor nog eens tien fregatten. Of deze van dezelfde klasse zullen zijn is nog niet zeker, het is ook mogelijk dat er opnieuw een aanbestedingsprocedure zal worden gestart waaraan meerdere werven kunnen meedoen.
